Cokół

Cokół (łac. socculus - bucik) - dolny człon budowli, na której umieszczane są rzeźby. W tym znaczeniu właściwie jednoznaczny z postumentem (śrdw. łac. postamentum - podstawa' od łac. positūra - postawa, położenie) jako podstawą pomnika czy rzeźby.

W szerszym znaczeniu najniższa nadziemna część budowli lub elementów architektonicznych (kolumny, filaru, portalu), stanowiąca ich podstawę konstrukcyjną lub wyłoniona tylko wizualnie jako element urozmaicający. Często wyodrębniona uskokiem lub gzymsem cokołowym w stosunku do górnych partii budowli.

• 

  Św. Jan Nepomucen na prostym cokole w Bukowie

• 

  Cokół jako najniższa część trzykondygnacyjnej kapliczki w Arbasach

• 

  Cokół jako podstawa filaru w Przecławicach

• 

  Św. Jan Nepomucen na imponującym, zdobionym regencyjnie cokole w Tyńcu nad Ślęzą