Inskrypcje: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
Plik:Kalina inskrypcja.jpg|Kalina, woj. wielkopolskie, pow. gnieźnieński; [[:Plik:Kalina kapliczka.jpg|kapliczka wnękowa]] z inskrypcją ku czci pomordowanych 10 IX września 1939 r. w Kalinie | Plik:Kalina inskrypcja.jpg|Kalina, woj. wielkopolskie, pow. gnieźnieński; [[:Plik:Kalina kapliczka.jpg|kapliczka wnękowa]] z inskrypcją ku czci pomordowanych 10 IX września 1939 r. w Kalinie | ||
Plik:Brzozowo 1917.jpg|Brzozowo, woj. podlaskie, pow. sokólski; krzyż z 1917 w intencji zakończenia wojny | Plik:Brzozowo 1917.jpg|Brzozowo, woj. podlaskie, pow. sokólski; krzyż z 1917 w intencji zakończenia wojny | ||
Plik:Talkowszczyzna b.jpg|<div style='text-align:justify;>Talkowszczyzna, pow. sokólski. Na Podlasiu „krzyż pożegnalny” był dawniej nieodłącznym elementem krajobrazu i lokalnych obrzędów pogrzebowych. Stał zazwyczaj na skraju wsi, przy drodze prowadzącej do kościoła lub cmentarza. To właśnie tam kondukt żałobny zatrzymywał się po raz ostatni, by dokonać symbolicznego pożegnania. Zatrzymanie przy krzyżu miało głęboki sens – była to chwila, gdy mieszkańcy żegnali swojego sąsiada, a zarazem zmarły żegnał swoją wieś: dom, pola i ludzi, z którymi dzielił codzienne życie. Modlono się wspólnie o spokój jego duszy, po czym kondukt ruszał dalej – od tego miejsca część mieszkańców wracała do wsi, a zmarłego odprowadzali już tylko najbliżsi krewni i przyjaciele.</div> | |||
</gallery> | </gallery> | ||
[[Kategoria:Galerie]] | [[Kategoria:Galerie]] | ||
[[Kategoria:Kapliczki]] | [[Kategoria:Kapliczki]] | ||
Wersja z 15:00, 4 paź 2025
Inskrypcje na kapliczkach, krzyżach i figurach przydrożnych
| ♦ Zobacz też inne galerie |
-
Klenica (Kleinitz), woj. lubuskie pow. zielonogórski; Hl. Florian, schütze mein Haus. 1936.
-
Gościszów, pow. bolesławiecki; kapliczka wnękowa z inskrypcją: Na pamiątkę Polakom którzy przywieźli z Nowego Martyńca (Jugosławia) figurę Jezusa i wybudowali podstawę. Gościszów 1946.
-
Brzeg Głogowski, woj. dolnośląskie, pow. głogowski; inskrypcja na kapliczce zrobionej z niemieckiego pomnika wojennego (Kriegerdenkmal)
-
Kozie Doły, woj. dolnośląskie, pow. głogowski; wieś zaraz po wojnie ludność nazwała Siodłów, a w 1947 r. zmieniono oficjalnie nazwę na nawiązującą do obowiązującej przed 1937 r. nazwy Kosiadel
-
Marysin, woj. dolnośląskie, pow. górowski; Błogosław Matko naszej polskiej ziemi, 28-IX-80
-
Trzcińsko, woj. dolnośląskie, pow. karkonoski; "krzyż osadników ustawiony w 1946 r. (aktualny z 2017)
-
Gniewomirowice, pow. legnicki; figura z inskrypcją związaną z 300. rocznicą obrony Częstochowy
-
Ścinawa, pow. lubiński; inskrypcja na krzyżu kolejarzy
-
Miłoszów, pow. lwówecki; krzyż osadników z 1946 r.; w podzięce za powrót Ziem Zachodnich do macierzy
-
Rakowice Małe, woj. dolnośląskie, pow. lwówecki; inskrypcja osadników wojskowych
-
Zamczysko, pow. lwówecki; inskrypcja nawiązująca do "Na nieludzkiej ziemi" Józefa Czapskiego
-
Piskorzów, woj. dolnośląskie, pow. oławski; 1945-1970; Polski Rzym-Katol Kościół na Ziemiach Odzyskanych
-
Wójcice, pow. oławski; krzyż w lesie gdzie zginął i został pochowany 17-letni Jan Malinowski z Warszawy, o którym nic więcej nie wiadomo; inskrypcja mówi, że zginął za ojczyznę
-
Bartoszowa, pow. strzeliński; inskrypcja na drewnianym krzyżu: Ten krzyż postawiony na chwałę Bogu przez repatriantów z za Buga. Dnia 3/5/1946.
-
Świebodzice Pełcznica, woj. dolnośląskie pow. świdnicki
-
Chwaliszów, woj. dolnośląskie, pow. wałbrzyski; krzyż z inskrypcją upamiętniającą "powrót na ziemie piastowskie" w 1945, zrobiony z niemieckiego pomnika wojennego
-
Cisek, woj. opolskie, pow. kędzierzyńsko-kozielski; inskrypcja na krzyżu z 1891 r.
-
Mochów, woj. opolskie, pow. prudnicki; inskrypcja na krzyżu przy kościele
-
Cisek, woj. opolskie, pow. kędzierzyńsko-kozielski; inskrypcja na krzyżu z 1891 r.
-
Bóbrka, woj. podkarpackie, pow. krośnieński; inskrypcja na krzyżu w lesie poświęcona zamordowanej w 1924 r. dziewczynce; Olga Sońkupówna
-
Wierzchucin Królewski, woj. kujawsko-pomorskie, pow. bydgoski; inskrypcja na figurze Matki Boskiej z 1947 r. w podzięce za przetrwanie wojny
-
Tonin, woj. kujawsko-pomorskie, pow. sępoleński; inskrypcja na kapliczce postawionej "z wdzięczności za przyprowadzenie na ojczyzny łono".
-
Kalina, woj. wielkopolskie, pow. gnieźnieński; kapliczka wnękowa z inskrypcją ku czci pomordowanych 10 IX września 1939 r. w Kalinie
-
Brzozowo, woj. podlaskie, pow. sokólski; krzyż z 1917 w intencji zakończenia wojny
-
Talkowszczyzna, pow. sokólski. Na Podlasiu „krzyż pożegnalny” był dawniej nieodłącznym elementem krajobrazu i lokalnych obrzędów pogrzebowych. Stał zazwyczaj na skraju wsi, przy drodze prowadzącej do kościoła lub cmentarza. To właśnie tam kondukt żałobny zatrzymywał się po raz ostatni, by dokonać symbolicznego pożegnania. Zatrzymanie przy krzyżu miało głęboki sens – była to chwila, gdy mieszkańcy żegnali swojego sąsiada, a zarazem zmarły żegnał swoją wieś: dom, pola i ludzi, z którymi dzielił codzienne życie. Modlono się wspólnie o spokój jego duszy, po czym kondukt ruszał dalej – od tego miejsca część mieszkańców wracała do wsi, a zmarłego odprowadzali już tylko najbliżsi krewni i przyjaciele.