Pipples: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
W pierwszych dziesięcioleciach XVI wieku w mieście osiedlił się szkocki szlachcic Wilhelm von Pipples (zm. 1558). Nie są znane powody jego przybycia  na Śląsk. Wiadomo, że uzyskał w Rzeszy indygenat (cesarski), ale podejrzane jest, że wyjawiło się to dopiero po jego śmierci - w 1559 roku.  W dwóch małżeństwach miał ośmioro dzieci. Z nieznaną pierwszą żoną syna Barthela, o którym nie zachowały się żadne informacje.  
W pierwszych dziesięcioleciach XVI wieku w mieście osiedlił się szkocki szlachcic Wilhelm von Pipples (zm. 1558). Nie są znane powody jego przybycia  na Śląsk. Wiadomo, że uzyskał w Rzeszy indygenat (cesarski), ale podejrzane jest, że wyjawiło się to dopiero po jego śmierci - w 1559 roku.  W dwóch małżeństwach miał ośmioro dzieci. Z nieznaną pierwszą żoną syna Barthela, o którym nie zachowały się żadne informacje.  


Drugą żoną była  Margarethe z domu Garn (Garnin), zmarła 10 II 1586 roku córka Paula Garna. Nie wiadomo, czy z pierwszą żoną pobrał się Wilhelm we Wrocławiu, czy wcześniej oraz kiedy i gdzie zmarła. Małgorzata była wrocławianką, co prawda dopiero w 2. pokoleniu. O ojcu nie wiadomo nic, oprócz tego, że poza Małgorzatą miał co najmniej szóstkę potomstwa. Jeden z jej braci, Matthäus, był kupcem. Prawdopodobnie tak zwanym bogatym kramarzem (W 1535 roku był królem strzelców w kupieckim bractwie strzeleckim Zwingerschütz). Ożenił się z Kathariną (lub Christin) Emrich (Emmerich), córką rajcy miejskiego w Görlitz, Hansa Emricha i Anny von Hörnig z Wrocławia. Była to dobra partia, bo obie rodziny należały do patrycjatu w swoich miastach. Inny brat, Sebastian (zm. 1584), został mistrzem w cechu złotników. Ułatwił mu to zapewne ożenek, podczas czeladnictwa, w 1544 roku z  Anna Goppel, córką złotnika Hansa Goppela. Starsza siostra Klara wyszła za przybyłego do  Wrocławia ze Zgorzelca Martina Willera (zm. 1571).   
Drugą żoną była  Margarethe z domu Garn (Garnin), zmarła 10 II 1586 roku córka Paula Garna. Nie wiadomo, czy z pierwszą żoną pobrał się Wilhelm we Wrocławiu, czy wcześniej oraz kiedy i gdzie zmarła. Małgorzata była wrocławianką, co prawda dopiero w 2. pokoleniu. O ojcu nie wiadomo nic, oprócz tego, że poza Małgorzatą miał co najmniej szóstkę potomstwa. Jeden z jej braci, Matthäus, był kupcem. Prawdopodobnie tak zwanym bogatym kramarzem (W 1535 roku był królem strzelców w kupieckim bractwie strzeleckim Zwingerschütz). Ożenił się z Kathariną (lub Christin) Emrich (Emmerich), córką rajcy miejskiego w Görlitz, Hansa Emricha i Anny von Hörnig z Wrocławia. Była to dobra partia, gdyż obie rodziny należały do patrycjatu w swoich miastach. Inny brat, Sebastian (zm. 1584), został mistrzem w cechu złotników. Ułatwił mu to zapewne ożenek, podczas czeladnictwa, w 1544 roku z  Anną Goppel, córką złotnika Hansa. Starsza siostra Klara wyszła za przybyłego do  Wrocławia ze Zgorzelca Martina Willera (zm. 1571).   


Wilhelm von Pipliss, pochodzący ze szkockiej rodziny szlacheckiej, osiedlił się we Wrocławiu w XVI wieku i założył tu rodzinę, z której w dwóch małżeństwach urodziło się ośmioro dzieci. Dzieci te, jeśli w ogóle zawierały małżeństwa, to z rodami patrycjuszowskimi Wrocławia. Ród ten jako taki nie wyróżnił się niczym szczególnym. Jego członkowie nie dostali się do rady miasta Wrocławia, ani nie nabyli posiadłości ziemskich. Wnuk imigranta został radcą Palatynatu Reńskiego, co pozwala przypuszczać, że wyemigrował z Wrocławia. Jedynie Reichel sporządził zapiski o tej rodzinie, poza tym w literaturze wrocławskiej nie można znaleźć o niej żadnych informacji.
Wilhelm von Pipliss, pochodzący ze szkockiej rodziny szlacheckiej, osiedlił się we Wrocławiu w XVI wieku i założył tu rodzinę, z której w dwóch małżeństwach urodziło się ośmioro dzieci. Dzieci te, jeśli w ogóle zawierały małżeństwa, to z rodami patrycjuszowskimi Wrocławia. Ród ten jako taki nie wyróżnił się niczym szczególnym. Jego członkowie nie dostali się do rady miasta Wrocławia, ani nie nabyli posiadłości ziemskich. Wnuk imigranta został radcą Palatynatu Reńskiego, co pozwala przypuszczać, że wyemigrował z Wrocławia. Jedynie Reichel sporządził zapiski o tej rodzinie, poza tym w literaturze wrocławskiej nie można znaleźć o niej żadnych informacji.

Wersja z 15:56, 1 mar 2025

Epitafium Hansa Hartwiga (zm. 1575) i jego żony Anny z domu von Pipples (zm. 1560)

Von Pipples (zapisywane też Peblis, Pipel, Piplis, Pipliss, Pippel) to rodzina, która przez około stulecie (trzy pokolenia) mieszkała we Wrocławiu.

W pierwszych dziesięcioleciach XVI wieku w mieście osiedlił się szkocki szlachcic Wilhelm von Pipples (zm. 1558). Nie są znane powody jego przybycia na Śląsk. Wiadomo, że uzyskał w Rzeszy indygenat (cesarski), ale podejrzane jest, że wyjawiło się to dopiero po jego śmierci - w 1559 roku. W dwóch małżeństwach miał ośmioro dzieci. Z nieznaną pierwszą żoną syna Barthela, o którym nie zachowały się żadne informacje.

Drugą żoną była Margarethe z domu Garn (Garnin), zmarła 10 II 1586 roku córka Paula Garna. Nie wiadomo, czy z pierwszą żoną pobrał się Wilhelm we Wrocławiu, czy wcześniej oraz kiedy i gdzie zmarła. Małgorzata była wrocławianką, co prawda dopiero w 2. pokoleniu. O ojcu nie wiadomo nic, oprócz tego, że poza Małgorzatą miał co najmniej szóstkę potomstwa. Jeden z jej braci, Matthäus, był kupcem. Prawdopodobnie tak zwanym bogatym kramarzem (W 1535 roku był królem strzelców w kupieckim bractwie strzeleckim Zwingerschütz). Ożenił się z Kathariną (lub Christin) Emrich (Emmerich), córką rajcy miejskiego w Görlitz, Hansa Emricha i Anny von Hörnig z Wrocławia. Była to dobra partia, gdyż obie rodziny należały do patrycjatu w swoich miastach. Inny brat, Sebastian (zm. 1584), został mistrzem w cechu złotników. Ułatwił mu to zapewne ożenek, podczas czeladnictwa, w 1544 roku z Anną Goppel, córką złotnika Hansa. Starsza siostra Klara wyszła za przybyłego do Wrocławia ze Zgorzelca Martina Willera (zm. 1571).

Wilhelm von Pipliss, pochodzący ze szkockiej rodziny szlacheckiej, osiedlił się we Wrocławiu w XVI wieku i założył tu rodzinę, z której w dwóch małżeństwach urodziło się ośmioro dzieci. Dzieci te, jeśli w ogóle zawierały małżeństwa, to z rodami patrycjuszowskimi Wrocławia. Ród ten jako taki nie wyróżnił się niczym szczególnym. Jego członkowie nie dostali się do rady miasta Wrocławia, ani nie nabyli posiadłości ziemskich. Wnuk imigranta został radcą Palatynatu Reńskiego, co pozwala przypuszczać, że wyemigrował z Wrocławia. Jedynie Reichel sporządził zapiski o tej rodzinie, poza tym w literaturze wrocławskiej nie można znaleźć o niej żadnych informacji.