Epitafium Krappów

Późnogotyckie epitafium rodziny Krappe z około 1515 r. znajduje się na lewo od południowego wejścia do wieży bazyliki św. Elżbiety. Pierwotnie było wmurowane we wschodnią ścianę przylegającej niegdyś do wieży kościoła kaplicy Krappów, a po jej zburzeniu w 1839 r. przeniesione zostało na obecne miejsce.

• 

  Widok całego epitafium Krappów (ok. 1515), łącznie z plakietą herbową Scholtza (ok. 1580)

• 

  Rodzina Krappe (Krapf)

Epitafia i płyty nagrobne w farze elżbietańskiej

• 

  Znak (herb domowy, Hausmarke, gmerk) używany przez Hansa I Krapffa (starego) (zm. 1497); pierwsza postać z lewej.

• 

  Herb Krappe pod postacią Hansa II Krapffa (starszego) (zm. 1513); drugi od lewej.

• 

  Herb rodziny Meißner pod czwartą od prawej postacią kobiecą. To Beatrix Meißner, żona Hansa II Krapffa (postać męska druga od lewej). Między nimi ich dzieci.

• 

  Herb szlacheckiej rodziny von Falkenhayn, mającej obywatelstwo Wrocławia, pod pierwszą z prawej postacią kobiecą. To Katarzyna Krapff z domu Falkenhayn, żona Hansa I Krapffa (postać pierwsza z lewej). Między nimi ich dzieci i wnuki.

Plakieta herbowa znajdująca się pod epitafium. Łączona z epitafium Krappów co najmniej od 1649 r. Powstała ok. 1580? Jej fundatorem był prawdopodobnie Georg von Althoff zw. Scholtzem (słabo czytelny napis u dołu plakiety „Georg Althoff Scholtz [genannt]”). Być może część niezidentyfikowanego epitafium.

• 

  Piaskowcowa plakieta z czterema herbami i manierystycznym ornamentem.

• 

  Herb rodziny Krappe. Pierwsza żona Georga Althoffa to Katharina Krappe (1533-1580). Małżeństwo zawarte w 1554 r. Renowacja epitafium, a więc i powstanie plakiety, miały najpewniej związek z jej śmiercią. Na epitafium jest jej ojciec Hans III (zm. 1547) - wśród synów Hansa II (postać z herbem Krappe) klęczących przed nim.

• 

  Herb/gmerk Georga von Althoff zwanego Scholtzem (1517-1604)

• 

  Herb rodziny Frankenstein

• 

  Herb rodziny Hirsch

Herby zostały opisane według identyfikacji Hermanna Luchsa (Die Denkmäler der St. Elisabeth-Kirche..., 1860, s. 175), która jednak nie wydaje się bezwzględnie prawidłowa. W przypadku dolnego herbu Luchs stwierdza, że znak ten podważa napis, bo nie wiadomo, czyim jest herbem, gdyż herb Altohoffów jest inny. Być może wyjaśnieniem jest to, że bracia Georg i Hans Althoff zwani Scholtz uzyskali zatwierdzenie herbu dyplomem wystawionym w Wiedniu dnia 7 III 1582 r. Niezidentyfikowany dolny herb mógłby być używanym wcześniej przez Althoffów gmerkiem umieszczonym w tarczy herbowej (herb mieszczański), co było przejawem aspiracji górnych warstw mieszczańskich. Na północnej ścianie fary elżbietańskiej wsi epitafium Epitafium Lorenza_Schubarta i jego żony Anny z domu Althoff. Powstało po śmierci Lorenza w 1573 r., a herbem żony jest już herb z dyplomu z 1582 r. Wszystko to każe pozostawać nadal w dużej niepewności co do pochodzenia samej "płyty Georga Althoffa" oraz jej programu heraldycznego.