Dupsing

Dupsing, znany również jako Dusing, Duchsing, Dupfing, Teusinke, z łac. balteus, fr. boudrier de hanche, jest elementem późnośredniowiecznego ubioru rycerskiego, funkcjonującym jako rodzaj pasa.

Był elementem ochrony dolnej części bioder roku. Dupsing pełnił rolę zarówno praktyczną, jak i reprezentacyjną. Używany głównie w drugiej połowie wieku XIV i w XV wieku. Był on traktowany jako oznaka rangi rycerskiej. Pojawił sie ok. 1320-1340 jako szeroki pas na lędźwiach. Początkowo noszono na nim sztylet (dolch) lub torbę. Potem wydłużył się i swobodnie opadał na biodra aż do ud oraz zaczął służyć też do zawieszania miecza. Charakterystyczne dla dupsingu było zdobienie go dzwonkami i grzechotkami. Służyły nie tylko do ozdoby, ale mogły też pełnić funkcję praktyczną – na przykład sygnalizując obecność rycerza. Zastosowanie takich elementów w zbrojach paradnych było częścią pokazu statusu i bogactwa, a ich brzmienie podczas ruchu dodawało efektu teatralnego w trakcie uroczystości lub turniejów rycerskich.

Tradycja ta ma swoje korzenie jeszcze w czasach rzymskich, gdzie analogiczny szeroki, segmentowany pas metalowy (cingulum militare) był częścią wyposażenia legionisty.

Zachowane przykłady dupsingu można znaleźć w kolekcjach muzealnych, jak np. w Bawarskim Muzeum Narodowym w Monachium. W późniejszym okresie, termin "Dupsing" był używany także w odniesieniu do kobiecego pasa, zwłaszcza pod koniec XIV wieku.