Inskrypcja o zarazie w 1568 roku
Epidemie dżumy notuje się w XVI w. we Wrocławiu w latach 1513, 1542, 1568 i 1585. Szczególnie uporczywa i silna była dręcząca Śląsk w latach 1566-1572. W Bolesławcu zmarło w 1566 r. 1 200 osób. Brzeg zaraza nawiedziła dwa razy. W 1568 i w 1572 r. Odnotowano jej ciężki przebieg w Żaganiu, a w Nysie zabrała 2 000 osób. W stosunkowo niewielkim Namysłowie aż 1 000. Szacuje się, że w 1568 r. Zmarło we Wrocławiu 5 000 mieszkańców. Wszystko to trudne do precyzyjnego oceniania szacunki. Relacje współczesnych podawały wyższe liczby, nawet 9 000 we Wrocławiu. Biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców miasta, również bardzo szacunkową, ok. 30 000, była to prawdziwa hekatomba.
Pojawiły się upamiętnienia chwil grozy i dziękczynienia za przetrwanie. Rajca Melchior Arnold i nauczyciel francuskiego Caspar Lange ufundowali tablicę z Grupą Ukrzyżowania i inskrypcją na domu przy ul. Ruskiej (teraz w Muzeum Historycznym Wrocławia). W farze elżbietańskiej umieszczono tablicę z inskrypcją. Tekst ułożył kartograf i nauczyciel oraz rektor Gimnazjum Marii Magdaleny Martin Helwig, a inskrypcję wykonał Bonaventura Rösler nauczyciel w Gimnazjum Elżbietańskim, ceniony twórca inskrypcji w kamieniu i brązie. Pierwotnie tablica wisiała na
