Kalendarium Wrocławia
Z Silesiacum
Kalendarium miasta Wrocław w średniowieczu
- przed 1204 (prawd. II poł. XII w.) - Osada miejska przenosi się (powstaje) na lewy brzeg Odry (pobliże Mostu Piaskowego)[1] (s. 313)
- 1204 - Civitas vratislaviesis[1] (s. 311)
- 1211-1238 - Spory kupiectwa z księciem o prawo swobodnej sprzedaży towarów po sklepach i w domach, a nie wyłącznie w domu kupców. Również spory w związku z budową na terytorium miejskim domów i obwarowań (obie strony odnosiły się do Magdeburga ale rezultat (ortyl) niejasny) [1] (s. 315). W tym też czasie powstał wspomniany dom kupców, na pewno przed 1241; był pierwszą kamienną budowlą świecką[1] (s. 358)
- 1214 - Wzmianka o sołtysie[1] (s. 312)
- 1219 - Wzmianka o sołtysie[1] (s. 312)
- 1226 ok. - Nowy Rynek w miejscu dzisiejszego Nowego Targu[1] (s. 313)
- 1225 - Dominikanie we Wrocławiu[1] (s. 366)
- 1238 - Franciszkanie we Wrocławiu[1] (s. 366)
- 1242 - Lokacja[1] (s. 311)
- 1261 - Informacja, że książę Henryk III Biały uważa wały i fosy miejskie za swoją własność, w której obrębie mieszczanie nie mogą budować jatek i zakładać ogrodów[1] (s. 315)
- 1266 - Do tego roku trwało prawo własności księcia nad kramami kupców i karczmami[1] (s. 315)
- 1266 - Książę sprzedaje miastu 24 jatki i 47 kramów[1] (s. 476)
- 1267 - Wzmianka o foluszu napędzanym kołem wodnym (najwcześniejsza taka wiadomość z terenu Polski)[1] (s. 455)
- 1271 - Zezwolenie książęce na budowę 16 sklepów z pieczywem[1] (s. 476)
- 1272 - Prawo mili[1] (s. 476)
- 1273 - Przejęcie (wykupienie) przez miasto sklepów z obuwiem, szrotu, dochodów ze składek cechowych[1] (s. 476)
- 1274 - Prawo składu[1] (s. 476)
- 1281 - Początek walki o przejęcie wójtostwa przez radę[1] (s. 476)
- 1291 - Zmiana biegu Oławy. Wprowadzenie jej wód w przekopany odcinek fosy co zakończyło długotrwały etap fortyfikacji miasta.[2].
- 1285-1350 - W tym okresie tylko 14 razy w radzie miejskiej byli przedstawiciele rzemieślników (1295-1297, 1299-1301, 1314-1319, 1325, 1333 - 8 razy 1, 2 razy 2, po razie 3 i 4, 3 razy - 6) [1] (s. 477 i do sprawdzenia w Cod. dipl. Siles., t. XI)
- 1300 - Statut piwowarów (w nim wzmianka skarżąca się na produkcję piwa prowadzoną przez kanoników wrocławskich)[1](s. 477)
- 1300 - Zakaz handlu detalicznego przez tkaczy (?) [1] (s. 477)
- 1302 - Pożyczka 3 kupców wrocławskich i henrykowskich dla rady miasta Wrocławia w wysokości łącznej 99 grzywien[1] (s. 479)
- 1308 - Kupiec zastawia u rady 63 postawy sukna (pożyczki pod zastaw sukna to częsty przypadek; to prawdopodobnie jeden z największych takich zastawów)[1] (s. 478)
- 1310 - Zakaz tkania sukna przez beginki (również białego i szarego na habity). Mogli je tkać wyłącznie cechowi tkacze. Beginkom zostawiono przywilej sprzedaży sukna ale tylko na całe sztuki [1]. (s. 477, 478)
- 1324-1345 - Wykupienie wójtostwa przez radę[1] (s. 476)
- 1325 - Kolektor papieski we Wrocławiu[1] (s. 478)
- 1329 - Wrocław pośredniczy od tego roku do pewnie 1340 w zbieraniu świętopietrza ze Śląska (pobiera od tego swoje koszty i prowizje)[1] (s. 478)
- 1328 - Przejęcie (wykupienie) przez miasto czynszów od domów mieszczan[1] (s. 476)
- 1329 ok. - Liczba mieszkańców szacowana na 13000-15000 (Legnica, Lwówek - 9000-11500; Świdnica - 8000-9500; Ziębice, Dzierżoniów, Środa, Brzeg - ok. 5000)[1] (s. 249)
- 1334 - Informacja o istnieniu napędu kieratem - prawdopodobnie tartaku[1] (s. 455)
- 1335 - Zwolnienie z cła na terenie królestwa Czech[1] (s. 476)
- 1337 - Świętopietrze ściągnięte z od innych miast przez Wrocław 76 grzywien i 4 skojce[1] (s. 478)
- 1339 - Zezwolenie królewskie na związek 8 miast w celu walki z rabusiami[1] (s. 476)
- 1349 - Przywilej zmieniania rozporządzeń królewskich gdy będą dla miasta szkodliwe[1] (s. 476)
- 1357 - Rada miejska mianowana przez Karola IV starostą księstwa wrocławskiego; rada prowadzi odtąd kancelarię księstwa[1] (s. 476)
- 1505 - Statut przeciw zbytkom. Dopuszcza wcześniej zakazane perły na strojach z zastrzeżeniem by ich wartość nie przewyższała 1/24 grzywny. Zezwolono też na codzienne ubrania pośledniejsze jedwabie wyłączając tylko najdroższe gatunki oraz wełnę (Wdowom, rozwódkom i służbie zakazano jedwabiu w ogóle). Zezwolono na dekorowanie ubrań i nakryć głowy futrami określają jednak maksymalną szerokość obramowań. Można było używać srebrnych i złotych pasów byle nie przekraczały wartości 30-40 guldenów. Edykt został zwyczajowo obwołany wmieście i rozwieszony w dwóch miejscach[1] (s. 350).
- 1509 - Statut przeciwko zbytkom. Ponowiono postanowienia z 1505 r. łagodząc jednak niektóre zapisy. Zezwolono np. na futra byle nie przekraczały wartości 12 guldenów[1] (s. 350).
Przypisy
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 Historia Śląska tom I do roku 1763, część 1 do połowy XIV w. Karol Maleczyński red. Wrocław: 1960.
- ↑ Piwko Romuald, Romanow Jerzy. Formy przeobrażenia I fazy zagospodarowania północno-wschodniej części terenu Placu Dominikańskiego w świetle wyników badań archeologiczno-architektonicznych. Silesia Antiqua, 1994, t.35, str. 71-82.
