Grobowiec Nimptschów. Fara elżbietańska we Wrocławiu

Kamienna płyta na lewo od wejścia do zakrystii w bazylice św. Elżbiety we Wrocławiu (fara elżbietańska, kościół garnizonowy) przykrywa grobowiec, w którym Ernst Moritz von Nimptsch ( 1597-1673) pochował dwie swoje żony i cztery córki. Grób wieńczy wysoki na 3,30 metra i szeroki na 2 metry piaskowcowy pomnik (nagrobek, epitafium).

W opracowaniach dotyczących fary pojawiają się błędne informacje, jakoby „okazały nagrobek z 1640 r. Ernsta von Nimptsch” znajdujący się na elewacji kościoła nad płytą został ufundowany przez jego żonę i trzy córki (Oszczanowski Piotr, Bazylika św. Elżbiety, Wrocław 2003, s. 17). W rzeczywistości jest to w założeniu przy jego powstaniu grobowiec rodziny von Nimptsch, a związany z nim pomnik został ufundowany po 1640 roku nie dla ale przez przez Ernsta von Nimptsch dla swojej pierwszej żony, Ewy z domu von Schliewitz, zmarłej 22 października 1639 r. we Wrocławiu, oraz trzech zmarłych w tym czasie ich córek. Para miała sześcioro dzieci, z których dwie córki dożyły dorosłości.

Pomnik (epitafium) znajduje się nad kamienną płytą przykrywającą kryptę grobową. Dwa pilastry, oparte na zwierzęcych szponach, zdobione girlandami owocowymi i główkami aniołków, flankują urnę ozdobioną trupią czaszką oraz pole na tablicę - być może z portretem. Pomiędzy przerwanym belkowaniem znajduje się zdobiony herb małżeński, czyli z prawej trony tarczy znak Nimptschów, a z lewej Schliewitzów. Ta część epitafium spoczywa na dwóch pilastrach cokołowych, które obramowują tablicę inskrypcyjną. Treść w tłumaczeniu z języka niemieckiego: Rodowy grób szlachetnego i wielmożnego pana Ernsta von Nimptsch z Reversdorf (Sędziszowa), Schwarzbach (Czerniawy), Altenschön (Starej Kraśnicy) i Kleinwandris (Wądroża Małego), jemu i Jego Bliskim, gdy podczas trwającej zawieruchy wojennej swoją Najukochańszą Małżonkę i trzy Córeczki w roku Pańskim 1640 tutaj pochował. Z inskrypcji i herbu małżeńskiego wynika, że żałobnik zamierzał złożyć swoje zwłoki koło ukochanej żony. Jak to jednak bywa w życiu, czas egzystencjalnej refleksji towarzyszący żałobie przeminął. W 1643 r. Ernst pochował w tym samym miejscu ciało swojej drugiej żony — zmarłej w połogu Rosiny z domu von Bock (z linii Guttmannsdorff) — wraz z ich nowo narodzoną córką. Następnie zawarł trzeci związek małżeński z Suzanną z domu von Gersdorf, z którą doczekał się szesnaściorga dzieci, z czego dziewięcioro przeżyło ojca. Dożył sędziwego wieku — urodzony w 1597 r., zmarł w 1673 r. Nie został jednak złożony do grobu, który przygotował sobie obok pierwszej żony.

W 1643 roku w połogu zmarła jego druga żona, Rosina z domu von Bock (z linii Guttmannsdorff), i została pochowana w tym samym grobowcu wraz z czterodniową córeczką. Ernst von Nimptsch miał następnie trzecią żonę — Suzannę z domu von Gersdorf, z którą doczekał się szesnaściorga dzieci, z czego dziewięcioro przeżyło ojca. Dożył sędziwego wieku i zmarł w 1673 roku. Z tablicy inskrypcyjnej wynika, że fundując pomnik nad kryptą po pochowaniu w niej żony i trzech córek, Ernst zamierzał uczynić tu rodzinny grobowiec.

• 

  Brama wjazdowa, dwór w Starej Kraśnicy koło Świerzawy

• 

  Herby na portalu; dwór w Starej Kraśnicy pow. złotoryjski

• 
•