Najstarszy pomnik Jana Nepomucena: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Najstarszym pomnikiem '''św. Jana Nepomucena''' jest kamienna figura z '''1682 roku''', znajdująca się w miasteczku '''Poběžovice''' (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.
Najstarszym pomnikiem '''św. Jana Nepomucena''' jest kamienna figura z '''1682 roku''', znajdująca się w miasteczku '''Poběžovice''' (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg, Anną Felicianą) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.


Statua św. Jana Nepomucena stoi pośrodku historycznej strefy miasta, na placu Míru, pomiędzy prezbiterium kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny a zabytkową barokową plebanią. Naturalnej wielkości posąg świętego wykonany jest z piaskowca i granitu i ustawiony jest na cokole o wysokości około dwóch metrów.
Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji zbliżającej się rzekomej 300. rocznicy męczeństwa [[Święty Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]]. Było to zamówienie Matthiasa Gottfrieda von Wunschwitz, cesarskiego dyplomaty i urzędnika, który przygotowywał uczczenie okrągłej rocznicy śmierci praskiego kanonika w 1683 r.<ref>Dziekan kapituły praskiej Jan z Krumlowa w 1483 r. błędnie odnotował 100. rocznicę śmierci Jana Nepomucena. Pomyłka ta długo powodowała zamieszanie w biografii świętego, a nawet stała się przyczyną teorii o istnieniu dwóch Janów, którzy utonęli w Wełtawie. Jednego z Pomuka, drugiego z Nepomuka.</ref> wystawieniem pomnika na Moście Karola w Pradze. Wunschwitz był  propagatorem kultu Jana z Pomuka. Twierdził że ten ocalił go cudownie z tureckiej niewoli. Niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ [[Rzeźby św. Jana Nepomucena|wizerunku św. Jana Nepomucena]] jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się [[Wolnostojące pomniki św. Jana Nepomucena|serii przedstawień]]. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matthiasa, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.


Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji zbliżającej się rzekomej 300. rocznicy męczeństwa [[Święty Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]]. Było to zamówienie Matthiasa Gottfrieda Wunschwitza, cesarskiego dyplomaty i urzędnika, który przygotowywał uczczenie okrągłej rocznicy śmierci praskiego kanonika w 1683 r.<ref>Dziekan kapituły praskiej Jan z Krumlowa w 1483 r. błędnie odnotował 100. rocznicę śmierci Jana Nepomucena. Pomyłka ta długo powodowała zamieszanie w biografii świętego, a nawet stała się przyczyną teorii o istnieniu dwóch Janów, którzy utonęli w Wełtawie. Jednego z Pomuka, drugiego z Nepomuka.</ref> wystawieniem pomnika na Moście Karola w Pradze. Wunschwitz był  propagatorem kultu Jana z Pomuka. Twierdził że ten ocalił go cudownie z tureckiej niewoli. Niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ [[Rzeźby św. Jana Nepomucena|wizerunku św. Jana Nepomucena]] jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się [[Wolnostojące pomniki św. Jana Nepomucena|serii przedstawień]]. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matthiasa, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.
Statua św. Jana Nepomucena stoi w Poběžovicach pośrodku historycznej strefy miasta, na placu Míru, pomiędzy prezbiterium kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny a zabytkową barokową plebanią. Naturalnej wielkości posąg świętego wykonany jest z piaskowca i granitu i ustawiony jest na cokole o wysokości około dwóch metrów. Matthias Gottfried von Wunschwitz wszedł w posiadanie Poběžovic (ówcześnie Ronsberga) drogą ożenku z Anną Felicianą Pachta von Rajov, która odziedziczyła je po ojcu. Małżonkowie  latach 1682–1695 przebudowali istniejący w miasteczku zamek na barokowy pałac. Budowla uległa później dużym przeobrażeniom ale na wschodniej ścianie zachował się herb małżonków (fot.) Matthias Gottfried von Wunschwitz postanowił upamiętnić św. Jana Nepomucena także w swoim majątku, nie poprzestając na praskim pomniku wzniesionym z okazji rocznicy męczeństwa. W Poběžovicach kazał ustawić figurę wykonaną według tego samego modelu, z którego powstał pomnik na Moście Karola, powierzając jej wykonanie temu samemu artyście – Johannowi Brokoffowi.
{{autor|Michał Zalewski}}
{{autor|Michał Zalewski}}
==Galeria==
==Galeria==
Linia 12: Linia 12:
Plik:Poběžovice f. JN.jpg|<div style='text-align:justify;>Poběžovice; piaskowcowa figura św. Jana Nepomucna z 1682 r.</div>  
Plik:Poběžovice f. JN.jpg|<div style='text-align:justify;>Poběžovice; piaskowcowa figura św. Jana Nepomucna z 1682 r.</div>  
Plik:Poběžovice.jpg|Poběžovice
Plik:Poběžovice.jpg|Poběžovice
Plik:Wunschwitz Matthias Gottfried.jpg|<div style='text-align:justify;>Matthias Gottfried Wunschwitz (1632-1695)</div>
Plik:Wunschwitz Matthias Gottfried.jpg|<div style='text-align:justify;>Matthias Gottfried von Wunschwitz (1632-1695)</div>
Plik:Wunschwitz i Pachta von Rajov.jpg|<div style='text-align:justify;>Herb małżeński Matthiasa Gottfrieda von Wunschwitz i Anny Feliciany Pachta von Rajov na wschodniej fasadzie zamku w Poběžovicach</div>
</gallery>
</gallery>
<gallery mode=packed  heights=230px>
<gallery mode=packed  heights=230px>

Wersja z 16:39, 10 lis 2025

Najstarszym pomnikiem św. Jana Nepomucena jest kamienna figura z 1682 roku, znajdująca się w miasteczku Poběžovice (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg, Anną Felicianą) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.

Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji zbliżającej się rzekomej 300. rocznicy męczeństwa Jana Nepomucena. Było to zamówienie Matthiasa Gottfrieda von Wunschwitz, cesarskiego dyplomaty i urzędnika, który przygotowywał uczczenie okrągłej rocznicy śmierci praskiego kanonika w 1683 r.[1] wystawieniem pomnika na Moście Karola w Pradze. Wunschwitz był propagatorem kultu Jana z Pomuka. Twierdził że ten ocalił go cudownie z tureckiej niewoli. Niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ wizerunku św. Jana Nepomucena jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się serii przedstawień. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matthiasa, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.

Statua św. Jana Nepomucena stoi w Poběžovicach pośrodku historycznej strefy miasta, na placu Míru, pomiędzy prezbiterium kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny a zabytkową barokową plebanią. Naturalnej wielkości posąg świętego wykonany jest z piaskowca i granitu i ustawiony jest na cokole o wysokości około dwóch metrów. Matthias Gottfried von Wunschwitz wszedł w posiadanie Poběžovic (ówcześnie Ronsberga) drogą ożenku z Anną Felicianą Pachta von Rajov, która odziedziczyła je po ojcu. Małżonkowie latach 1682–1695 przebudowali istniejący w miasteczku zamek na barokowy pałac. Budowla uległa później dużym przeobrażeniom ale na wschodniej ścianie zachował się herb małżonków (fot.) Matthias Gottfried von Wunschwitz postanowił upamiętnić św. Jana Nepomucena także w swoim majątku, nie poprzestając na praskim pomniku wzniesionym z okazji rocznicy męczeństwa. W Poběžovicach kazał ustawić figurę wykonaną według tego samego modelu, z którego powstał pomnik na Moście Karola, powierzając jej wykonanie temu samemu artyście – Johannowi Brokoffowi.

Autor: Michał Zalewski


Galeria

Przypisy

  1. Dziekan kapituły praskiej Jan z Krumlowa w 1483 r. błędnie odnotował 100. rocznicę śmierci Jana Nepomucena. Pomyłka ta długo powodowała zamieszanie w biografii świętego, a nawet stała się przyczyną teorii o istnieniu dwóch Janów, którzy utonęli w Wełtawie. Jednego z Pomuka, drugiego z Nepomuka.