Najstarszy pomnik Jana Nepomucena: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Najstarszym pomnikiem św. Jana Nepomucena jest kamienna figura z 1682 roku, znajdująca się w miasteczku Poběžovice (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.
Najstarszym pomnikiem '''św. Jana Nepomucena''' jest kamienna figura z '''1682 roku''', znajdująca się w miasteczku '''Poběžovice''' (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.


Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji rzekomej 300. rocznicy męczeństwa Jana Nepomucena, na koszt Matyáša Gottfrieda Wunschwitza. Ta niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ wizerunku św. Jana Nepomucena jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się serii przedstawień. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matyáša, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.
Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji zbliżającej się rzekomej 300. rocznicy męczeństwa [[Święty Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]]<ref>Dziekan kapituły praskiej Jan z Krumlowa w 1483 r. błędnie odnotował 100. rocznicę śmierci Jana Nepomucena</ref>, na koszt Matyáša Gottfrieda Wunschwitza. Ta niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ [[Rzeźby św. Jana Nepomucena|wizerunku św. Jana Nepomucena]] jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się [[Wolnostojące pomniki św. Jana Nepomucena|serii przedstawień]]. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matyáša, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.
{{autor|Michał Zalewski}}
{{autor|Michał Zalewski}}


Linia 12: Linia 12:
</gallery>
</gallery>


{{Przypisy}}


[[Kategoria:Czechy]]
[[Kategoria:Czechy]]

Wersja z 13:47, 10 lis 2025

Najstarszym pomnikiem św. Jana Nepomucena jest kamienna figura z 1682 roku, znajdująca się w miasteczku Poběžovice (dawniej Ronšperk, niem. Ronsperg) w kraju pilzneńskim, w powiecie Domažlice. Autorem rzeźby jest Johann Brokoff, który wykonał ją na podstawie swojego drewnianego modelu stworzonego według bozzetta z 1681 roku autorstwa Mathiasa Rauchmillera. Ta sama drewniana rzeźba posłużyła jako wzór dla odlanego przez Hieronima Heroldta w Norymberdze pomnika z brązu, ustawionego w 1683 roku na Moście Karola w Pradze – to z kolei najsłynniejszy pomnik Jana Nepomucena, który stał się pierwowzorem dla niezliczonych późniejszych przedstawień świętego.

Model z gliny (terakoty) autorstwa Mathiasa Rauchmillera znajduje się obecnie w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze. Bozzetto zostało wykonane z okazji zbliżającej się rzekomej 300. rocznicy męczeństwa Jana Nepomucena[1], na koszt Matyáša Gottfrieda Wunschwitza. Ta niewielka gliniana rzeźba (wysokość 41 cm) ukształtowała typ wizerunku św. Jana Nepomucena jako brodatego księdza-kanonika z biretem na głowie, ubranego w sutannę, rokietę i narzucony na ramiona futrzany płaszcz chórowy. Wiedeński rzeźbiarz subtelnie podkreślił kontrast między delikatnością i szczupłością postaci a duchową siłą wyrażoną w pochylonej na bok głowie męczennika, obejmującego lewą ręką krucyfiks – jakby w geście ochrony zmarłego Zbawiciela. To właśnie ten typ figury św. Jana Nepomucena stał się wzorcem, powtarzanym później w niekończącej się serii przedstawień. Bozzetto do pomnika Jana Nepomucena, podobnie jak drewniany model Brokoffa, pozostało w rodzinie Wunschwitzów, stając się obiektem kultu. Wnuk Matyáša, Jan Antonín, po 1741 roku zamówił dla figurki złoconą i zdobioną płaskorzeźbami szkatułkę, na której widniał również herb Wunschwitzów. Pełniła ona funkcję ołtarza podróżnego.

Autor: Michał Zalewski



Przypisy

  1. Dziekan kapituły praskiej Jan z Krumlowa w 1483 r. błędnie odnotował 100. rocznicę śmierci Jana Nepomucena