Kolumna Trójcy Świętej w Lizawicach

Lizawice koło Oławy, do 1945 r. Leisewitz. Wieś wzmiankowana w 1387 roku jako Leysewitz. Lokowana na prawie niemieckim niedługo przed tą datą. Prawdopodobnie było to przeniesienie słowiańskiej (polskiej) wsi na takie prawo, a nie założenie wsi na surowym korzeniu przez zasiedlenie zachodnich osadników. W XVIII w. wieś należała do klasztoru Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą we Wrocławiu. We wsi nie było kościoła. Katolicy mieli parafię w Sobocisku (Zottwitz), a ewangelicy w Marszowicach (Marschwitz). Ciekawostką jest fakt, że była to okolica, w której długo zachował się na lewobrzeżnym Śląsku język polski. Kazań po polsku zaprzestano w Sobocisku w 1842 r.

Kolumna Trójcy Świętej

Opis według Lidii Baruchsen

Trójca Święta z Chrystusem w ludzkiej postaci jako grupa zwieńczająca okrągłą kolumnę.

Znajduje sie na skrzyżowaniu w okolicy stacji kolejowej.

Data wzniesienia: Analiza stylu wskazuje na pierwsze dziesięciolecia XVIII w. (Lutsch mówi o końcu XVII w. (Lutsch 1889, 375)), jednak inskrypcja podaje datę 20.01.1769.

Opis: Prostopadłościenna, długa podstawa. Na niej, wyraźnie horyzontalnie odgraniczony, mniejszy cokół z bocznymi wolutami i przedstawieniem w reliefie na froncie. Koryncka kolumna o gładkim trzonie, z główkami aniołów i girlandami kwiatów na kapitelu.

Zwieńczenie: Trójca Święta w chmurach. Po lewej stronie obserwatora Chrystus, jedynie z szeroko zwisającą przepaską na biodrach; prawą ręką błogosławi, w lewej dzierży krzyż. Po prawej stronie obserwatora Bóg Ojciec, z berłem w prawej ręce, lewa spoczywa na globie, który trzyma na lewym kolanie. Powyżej gołębica symbolizująca Ducha Świętego, otoczona promieniami. Tył płaski.

Zdobienia: Zamknięte dołem woluty. Pojedyncze zagięcie linii konturu; pionowy podział za pomocą wgłębień; girlandy rozetowe.

Ozdoby: Woluty: zamykają się na dole; pojedyncze zagięcie linii konturu; pionowy podział za pomocą wgłębień; girlanda z roset. Relief przedstawiony w wgłębionej ramie o złamanym konturze: Ucieczka do Egiptu.

Opis ogólny: Pokaźne rozmiary; odpowiednio solidne proporcje poszczególnych części; wykonanie surowe

Opis ogólny: Wyjątkowo duże wymiary; odpowiednio solidne proporcje poszczególnych części; wykonanie surowe (zgrubne, prymitywne), szczególnie w przypadku plastiki figuralnej. Przeznaczone do oglądania z przodu.

Napisy:
Z tyłu podstawy:
"20. 1. 1769",
poniżej:
„F.S.M. 1810”.

Literatura

• Baruchsen Lydia. Die schlesische Mariensäule. Ursprung, Wesen und Beziehungen zu verwandten Denkmalgruppen. Breslau: 1931, s. 139.
• Lutsch Hans. Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien, Bd. 2. Die Kunstdenkmäler der Landkreise des Reg.-Bezirks Breslau. Breslau: 1889, s. 375.