Kamienne kapliczki słupowe w Marcinowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
<div style="float: right;">{{MKK}}</div>
<div style="float: right;">{{MKK}}</div>
'''Marcinowice''' (''Merzdorf, Märzdorf b. Jauer'') gm. Mściwojów, pow. jaworski.  
'''Marcinowice''' (''Merzdorf, Märzdorf b. Jauer'') gm. Mściwojów, pow. jaworski.  
# W kościele pw. św. Anny w Marcinowicach, na prawo od wejścia, pod emporą (chórem), schowany za konfesjonałem w murze, znajduje się obiekt opisany na stronie internetowej diecezji legnickiej jako ''uszkodzona, gotycka kapliczka kamienna  z początku XVI w.'' Obecny kościół pochodzi z poł. XVIII w. i stoi w miejscu poprzednika wzmiankowanego już w 1335 r. Czemu miano by wmurowywać w środku kościoła kapliczkę? Prawdopodobnie nie jest to więc kapliczka, lecz ważny obiekt z poprzedniego kościoła. Hipoteza, że jest to gotyckie sakramentarium, ewentualnie sakrarium, ze starego kościoła wydaje się słuszna.  
# W kościele pw. św. Anny w Marcinowicach, na prawo od wejścia, pod emporą (chórem), schowany za konfesjonałem w murze znajduje się obiekt opisany na stronie internetowej diecezji legnickiej jako ''uszkodzona, gotycka kapliczka kamienna  z początku XVI w.'' Obecny kościół pochodzi z poł. XVIII w. i stoi w miejscu poprzednika wzmiankowanego już w 1335 r. Czemu miano by wmurowywać w środku kościoła kapliczkę? Prawdopodobnie nie jest to kapliczka, lecz ważny obiekt z poprzedniego kościoła. Hipoteza, że jest to gotyckie sakramentarium, ewentualnie sakrarium  ze starego kościoła wydaje się słuszna.  
# Na prawo od południowej bramy, częściowo w murze cmentarza kościelnego, można zobaczyć głowicę [[Monolityczne kapliczki słupowe na Dolnym Śląsku|kamiennej kapliczki]] (fot. 2). Max Hellmich umieścił ją w swoim zestawieniu kamiennych zabytków zatytułowanym  ''Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche.'' (Kamienne zabytki średniowiecznego prawa na Śląsku ...) i pokazał ją też na rysunku (fot. 3)<ref>Hellmich Max. ''Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche.'' Liegnitz: 1923, s. 29.</ref>. Dało to asumpt do późniejszego bezrefleksyjnego zaliczania zabytku do tak zwanych [[kapliczka pokutna|kapliczek pokutnych]]. W rzeczywistości nie jest znane jej pochodzenie, przyczyna fundacji ani wiek. Można tylko domyślać się, że pochodzi najpóźniej z XVI w. Przyczyn fundacji kapliczek było wówczas, tak jak i współcześnie wiele i nie ma żadnego dowodu, na to że powstała w wyniku wykonania jednego z zapisów umowy ugodowej pomiędzy zabójcą a  rodziną zabitego. Tym samym nie można jej mianować kapliczką pokutną czy też pojednania. To po prostu głowica kamiennej kapliczki monolitowej jakich wiele na Dolnym Śląsku, powstałych z najróżniejszych powodów.  
# Na prawo od południowej bramy, częściowo w murze cmentarza kościelnego, można zobaczyć głowicę [[Monolityczne kapliczki słupowe na Dolnym Śląsku|kamiennej kapliczki]] (fot. 2). Max Hellmich umieścił ją w swoim zestawieniu kamiennych zabytków zatytułowanym  ''Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche.'' (Kamienne zabytki średniowiecznego prawa na Śląsku ...) i pokazał ją też na rysunku (fot. 3)<ref>Hellmich Max. ''Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche.'' Liegnitz: 1923, s. 29.</ref>. Dało to asumpt do późniejszego bezrefleksyjnego zaliczania zabytku do tak zwanych [[kapliczka pokutna|kapliczek pokutnych]]. W rzeczywistości nie jest znane jej pochodzenie, przyczyna fundacji ani wiek. Można tylko domyślać się, że pochodzi najpóźniej z XVI w. Przyczyn fundacji kapliczek było wówczas, tak jak i współcześnie wiele i nie ma żadnego dowodu na to, że ta powstała w wyniku wykonania jednego z zapisów umowy ugodowej pomiędzy zabójcą a  rodziną zabitego. Tym samym nie można jej mianować kapliczką pokutną czy też pojednania. To po prostu głowica kamiennej kapliczki monolitowej, jakich wiele na Dolnym Śląsku, powstałych z najróżniejszych powodów.  


<gallery mode=packed heights=240px>
<gallery mode=packed heights=240px>

Aktualna wersja na dzień 15:06, 20 lip 2021

Marcinowice (Merzdorf, Märzdorf b. Jauer) gm. Mściwojów, pow. jaworski.

  1. W kościele pw. św. Anny w Marcinowicach, na prawo od wejścia, pod emporą (chórem), schowany za konfesjonałem w murze znajduje się obiekt opisany na stronie internetowej diecezji legnickiej jako uszkodzona, gotycka kapliczka kamienna z początku XVI w. Obecny kościół pochodzi z poł. XVIII w. i stoi w miejscu poprzednika wzmiankowanego już w 1335 r. Czemu miano by wmurowywać w środku kościoła kapliczkę? Prawdopodobnie nie jest to kapliczka, lecz ważny obiekt z poprzedniego kościoła. Hipoteza, że jest to gotyckie sakramentarium, ewentualnie sakrarium ze starego kościoła wydaje się słuszna.
  2. Na prawo od południowej bramy, częściowo w murze cmentarza kościelnego, można zobaczyć głowicę kamiennej kapliczki (fot. 2). Max Hellmich umieścił ją w swoim zestawieniu kamiennych zabytków zatytułowanym Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche. (Kamienne zabytki średniowiecznego prawa na Śląsku ...) i pokazał ją też na rysunku (fot. 3)[1]. Dało to asumpt do późniejszego bezrefleksyjnego zaliczania zabytku do tak zwanych kapliczek pokutnych. W rzeczywistości nie jest znane jej pochodzenie, przyczyna fundacji ani wiek. Można tylko domyślać się, że pochodzi najpóźniej z XVI w. Przyczyn fundacji kapliczek było wówczas, tak jak i współcześnie wiele i nie ma żadnego dowodu na to, że ta powstała w wyniku wykonania jednego z zapisów umowy ugodowej pomiędzy zabójcą a rodziną zabitego. Tym samym nie można jej mianować kapliczką pokutną czy też pojednania. To po prostu głowica kamiennej kapliczki monolitowej, jakich wiele na Dolnym Śląsku, powstałych z najróżniejszych powodów.

Przypisy

  1. Hellmich Max. Steinerne Zeugen des mittelalterlichen Rechts in Schlesien. Steinkreuze, Bildstöcke, Staupsäulen, Galgen, Gerichtstiche. Liegnitz: 1923, s. 29.