Königlicher Mann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Königlicher Mann''' (królewski mąż, królewski lennik królewski asesor) to asesor w sądzie ziemskim księstwa wrocławskiego. Był to sąd dla posiadaczy ziemskich na prawie rycerskim, czyli sąd lenników (sąd manów, Manngericht). Wywodził się z sądu nadwornego książąt wrocławskich i był najwyższym sądem księstwa. W czasach książęcych zasiadali w nim rycerze pod przewodnictwem księcia lub jego pełnomocnika. Po 1335 r., gdy księstwo stało się własnością królów czeskich, przewodniczącym był starosta. Asesorami byli w nim nie tylko rycerze (szlachta) księstwa, ale również obywatele Wrocławia, posiadający nieruchomości ziemskie w weichbildach wrocławskim i średzkim. Czterech Königliche Manne mieszczan wybierali rycerze, a czterech Königliche Manne rycerzy wybierali mieszczanie. Sąd ten rozstrzygał w sprawach lenn i dóbr rycerskich. Do jego właściwości należały sprawy rycerzy (szlachty) księstwa, sprawy osób różnych stanów, sprawy pomiędzy mieszkańcami księstwa i osobami z zewnątrz, a także sprawy między komunami (np. miastami). Przed sądem manów stawał też król, zarówno jako powód, jak i pozwany, gdy miał sprawę w księstwie.
'''Königlicher Mann''' (królewski mąż, królewski lennik królewski asesor) to asesor w sądzie ziemskim księstwa wrocławskiego. Był to sąd dla posiadaczy ziemskich na prawie rycerskim, czyli sąd lenników (sąd manów, Manngericht). Wywodził się z sądu nadwornego książąt wrocławskich i był najwyższym sądem księstwa. W czasach książęcych zasiadali w nim rycerze pod przewodnictwem księcia lub jego pełnomocnika. Po 1335 r., gdy księstwo stało się własnością królów czeskich, przewodniczącym był starosta. Asesorami byli w nim nie tylko rycerze (szlachta) księstwa, ale również obywatele Wrocławia, posiadający nieruchomości ziemskie w weichbildach wrocławskim i średzkim ([[księstwo wrocławskie]]). Czterech Königliche Manne mieszczan wybierali rycerze, a czterech Königliche Manne rycerzy wybierali mieszczanie. Sąd ten rozstrzygał w sprawach lenn i dóbr rycerskich. Do jego właściwości należały sprawy rycerzy (szlachty) księstwa, sprawy osób różnych stanów, sprawy pomiędzy mieszkańcami księstwa i osobami z zewnątrz, a także sprawy między komunami (np. miastami). Przed sądem manów stawał też król, zarówno jako powód, jak i pozwany, gdy miał sprawę w księstwie.
 
Funkcja ta dla wrocławskich patrycjuszy, posiadających w większości posiadłości ziemskie w księstwie wrocławskim, była często wstępem do działania w radzie miejskiej.


''Man'' to staropolska nazwa lennika. Maństwo to ziemia posiadana na prawie lennym lub też posiadanie tej ziemi. Słowem maństwo określano też powinności lennicze i samą zależność lenną. Własność lenna w Polsce, poza Śląskiem i księstwem siewierskim, była praktycznie nieznana, stąd nazwy te dotyczyły tych krajów. Polska szlachta, dzierżąca ziemię na prawie pełnej własności (alodium), miała wątpliwości co do pozycji lenników. "Siewierzanie bojarowie są i manowie biskupi, nie szlachta polska" — pisał w Liber generationis plebeanorum (Liber Chamorum) Walerian Nekanda Trepka.
''Man'' to staropolska nazwa lennika. Maństwo to ziemia posiadana na prawie lennym lub też posiadanie tej ziemi. Słowem maństwo określano też powinności lennicze i samą zależność lenną. Własność lenna w Polsce, poza Śląskiem i księstwem siewierskim, była praktycznie nieznana, stąd nazwy te dotyczyły tych krajów. Polska szlachta, dzierżąca ziemię na prawie pełnej własności (alodium), miała wątpliwości co do pozycji lenników. "Siewierzanie bojarowie są i manowie biskupi, nie szlachta polska" — pisał w Liber generationis plebeanorum (Liber Chamorum) Walerian Nekanda Trepka.


[[Kategoria:Słownik]]
[[Kategoria:Słownik]]

Wersja z 16:50, 26 sie 2024

Königlicher Mann (królewski mąż, królewski lennik królewski asesor) to asesor w sądzie ziemskim księstwa wrocławskiego. Był to sąd dla posiadaczy ziemskich na prawie rycerskim, czyli sąd lenników (sąd manów, Manngericht). Wywodził się z sądu nadwornego książąt wrocławskich i był najwyższym sądem księstwa. W czasach książęcych zasiadali w nim rycerze pod przewodnictwem księcia lub jego pełnomocnika. Po 1335 r., gdy księstwo stało się własnością królów czeskich, przewodniczącym był starosta. Asesorami byli w nim nie tylko rycerze (szlachta) księstwa, ale również obywatele Wrocławia, posiadający nieruchomości ziemskie w weichbildach wrocławskim i średzkim (księstwo wrocławskie). Czterech Königliche Manne mieszczan wybierali rycerze, a czterech Königliche Manne rycerzy wybierali mieszczanie. Sąd ten rozstrzygał w sprawach lenn i dóbr rycerskich. Do jego właściwości należały sprawy rycerzy (szlachty) księstwa, sprawy osób różnych stanów, sprawy pomiędzy mieszkańcami księstwa i osobami z zewnątrz, a także sprawy między komunami (np. miastami). Przed sądem manów stawał też król, zarówno jako powód, jak i pozwany, gdy miał sprawę w księstwie.

Funkcja ta dla wrocławskich patrycjuszy, posiadających w większości posiadłości ziemskie w księstwie wrocławskim, była często wstępem do działania w radzie miejskiej.

Man to staropolska nazwa lennika. Maństwo to ziemia posiadana na prawie lennym lub też posiadanie tej ziemi. Słowem maństwo określano też powinności lennicze i samą zależność lenną. Własność lenna w Polsce, poza Śląskiem i księstwem siewierskim, była praktycznie nieznana, stąd nazwy te dotyczyły tych krajów. Polska szlachta, dzierżąca ziemię na prawie pełnej własności (alodium), miała wątpliwości co do pozycji lenników. "Siewierzanie bojarowie są i manowie biskupi, nie szlachta polska" — pisał w Liber generationis plebeanorum (Liber Chamorum) Walerian Nekanda Trepka.