Krzyż biednego grzesznika: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "thumb|300px|Ilustracja Wilhelma von Kaulbacha do poematu Goethego o lisie Reinecke (1846) '''Krzyż biednego grzesznika''', krzyż...")
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Armsünderkreuz Kaulbach.jpg|thumb|300px|Ilustracja Wilhelma von Kaulbacha do poematu Goethego o lisie Reinecke (1846)]]
<div style="float: right;">{{MKK}}</div>
'''Krzyż biednego grzesznika''', krzyż biednych grzeszników (Armsünderkreuz). Tak nazywano krzyże, często kamienne, przy drodze na miejsce straceń (droga biednych grzeszników, ''Armsünderweg'')  lub na nim samym. "Wrony opłakują pozornie zmarłego lisa" - ilustracja Wilhelma von Kaulbacha do poematu Goethego o lisie Reinecke (1846).
'''Krzyż biednego grzesznika''', krzyż biednych grzeszników (''Armsünderkreuz''), krzyż, kapliczka, marter konfesjonałowy (''Beichtenmarter''), również krzyż szubieniczny (''Galgenkreuz''). Tak nazywano krzyże, często kamienne, przy drodze na miejsce straceń (droga biednych grzeszników, ''Armsünderweg'')  lub na nim samym.
 
Skazani w drodze na miejsce kaźni mogli tu prosić Boga o przebaczenie. Krzyże przypominały też przechodniom o losie skazańców i miały skłaniać do modlitwy za ich dusze.  Taką funkcję pełniły też kapliczki, bardzo często [[Monolityczne kapliczki słupowe na Dolnym Śląsku|kamienne słupowe]] (fot 2, 4 i 5) oraz martery (martyr, kapliczka lub płyta z przedstawieniem ukrzyżowanego Chrystusa - Boża Męka), fot. 3. Obiekty te pełniły też jednocześnie funkcje ochronne. Miejsca straceń były według wyobrażeń nie tylko  nagromadzeniami dusz straconych grzeszników mających problemy z dostaniem się w zaświaty, ale też siedliskami demonów i wszelkiego rodzaju "złych". Krzyż, kapliczka, Boża Męka chroniły przed nimi.
 
<gallery mode=packed heights=250px>
Plik:Armsünderkreuz Kaulbach.jpg|1. "Wrony opłakują pozornie zmarłego lisa" leżącego przy krzyżu grzeszników - ilustracja Wilhelma von Kaulbacha do poematu Goethego o lisie Reinecke (1846)
Plik:Schilling Diebold.jpg|2. Kamienna kapliczka w miejscu kaźni w Lucernie, Diebold Schilling 1513
Plik:Burgebrach Beichtenmarter.jpg|3. ''Beichtenmarter (Luthermarter)'' w Burgerbach w Górnej Frankonii; Marter przy drodze na Szubieniczne Wzgórze, pocz. XVI w.
Plik:Litomierzyce drzeworyt 1602.jpg|4. Widok Litomierzyc w 1602 r. z widocznym krzyżem na szafocie (w centrum) i kapliczką koło szubienicy (lewy górny róg); powiększenia w prawym górnym rogu
Plik:Wrocław Werner ok. 1750.jpg|5. Szafot przed Bramą Świdnicką w Wrocławiu, obok kamienna kapliczka słupowa, rys. F. B. Werner ok. 1750; powiększenie w prawym dolnym rogu
</gallery>


[[Kategoria:Krzyże]]
[[Kategoria:Krzyże]]
[[Kategoria:Słownik]]
[[Kategoria:Słownik]]

Aktualna wersja na dzień 14:15, 22 mar 2022

Krzyż biednego grzesznika, krzyż biednych grzeszników (Armsünderkreuz), krzyż, kapliczka, marter konfesjonałowy (Beichtenmarter), również krzyż szubieniczny (Galgenkreuz). Tak nazywano krzyże, często kamienne, przy drodze na miejsce straceń (droga biednych grzeszników, Armsünderweg) lub na nim samym.

Skazani w drodze na miejsce kaźni mogli tu prosić Boga o przebaczenie. Krzyże przypominały też przechodniom o losie skazańców i miały skłaniać do modlitwy za ich dusze. Taką funkcję pełniły też kapliczki, bardzo często kamienne słupowe (fot 2, 4 i 5) oraz martery (martyr, kapliczka lub płyta z przedstawieniem ukrzyżowanego Chrystusa - Boża Męka), fot. 3. Obiekty te pełniły też jednocześnie funkcje ochronne. Miejsca straceń były według wyobrażeń nie tylko nagromadzeniami dusz straconych grzeszników mających problemy z dostaniem się w zaświaty, ale też siedliskami demonów i wszelkiego rodzaju "złych". Krzyż, kapliczka, Boża Męka chroniły przed nimi.