Kościół św. Barbary: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Epitafia, nagrobki płyty pamiątkowe z '''cmentarza i kościoła św. Barbary''' (aktualnie sobór Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy – katedra Polskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego) we Wrocławiu. == Płyta pamiątkowa cechu sukienników == <gallery mode=packed heights=210 px> Plik:Epitafium sukienników.jpg|Płyta pamiątkowa cechu sukienników i jej dokładna kopia (1713); Plik:Epitafium sukienników a.jpg|<div style='text-align:justi…") |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Plik:Epitafium sukienników b.jpg|<div style='text-align:justify;>Gmerki w prawym rzędzie: Johann Huber, [nieczytelny], Johann Strauß</div> | Plik:Epitafium sukienników b.jpg|<div style='text-align:justify;>Gmerki w prawym rzędzie: Johann Huber, [nieczytelny], Johann Strauß</div> | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Płyta pamiątkowa (epitafium) cechu sukienników z 1713 r. oraz jej dokładna kopia. Obie płyty, wmurowane obecnie w ścianę kancelarii prawosławnego arcybiskupa wrocławskiego i szczecińskiego (róg ul. Wszystkich Świętych i ul. Świętego Mikołaja; ul. Świętego Mikołaja 40), pochodzą z kościoła cmentarnego św. Barbary i z przyległego do niego cmentarza – możliwe, że jedna znajdowała się pierwotnie we wnętrzu kościoła, druga zaś na zewnątrz; nie można wykluczyć, że jedna z nich pełniła funkcję nagrobka | Płyta pamiątkowa (epitafium) cechu sukienników z 1713 r. oraz jej dokładna kopia. Obie płyty, wmurowane obecnie w ścianę kancelarii prawosławnego arcybiskupa wrocławskiego i szczecińskiego (róg ul. Wszystkich Świętych i ul. Świętego Mikołaja; ul. Świętego Mikołaja 40), pochodzą z kościoła cmentarnego św. Barbary i z przyległego do niego cmentarza – możliwe, że jedna znajdowała się pierwotnie we wnętrzu kościoła, druga zaś na zewnątrz; nie można wykluczyć, że jedna z nich pełniła funkcję nagrobka. Wykonane z piaskowca, mają wymiary: szer. 1,42 m, wys. ok. 2,30 m.<br> | ||
Bardzo płaska kompozycja pilastrowa z cokołem i architrawem. Pomiędzy nimi wydłużona, owalna tablica inskrypcyjna, ujęta cienką girlandą. Po bokach tablicy umieszczono sześć gmerków (Hausmarken) podpisanych nazwiskami, zestawionych w dwóch pionowych rzędach po trzy.<br> | Bardzo płaska kompozycja pilastrowa z cokołem i architrawem. Pomiędzy nimi wydłużona, owalna tablica inskrypcyjna, ujęta cienką girlandą. Po bokach tablicy umieszczono sześć gmerków (Hausmarken) podpisanych nazwiskami, zestawionych w dwóch pionowych rzędach po trzy.<br> | ||
Lewy rząd: George Wutge, Johann Schumann, David Hermann.<br> | Lewy rząd: George Wutge, Johann Schumann, David Hermann.<br> | ||
Aktualna wersja na dzień 22:13, 26 gru 2025
Epitafia, nagrobki płyty pamiątkowe z cmentarza i kościoła św. Barbary (aktualnie sobór Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy – katedra Polskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego) we Wrocławiu.
Płyta pamiątkowa cechu sukienników
-
Płyta pamiątkowa cechu sukienników i jej dokładna kopia (1713);
-
Gmerki w lewym rzędzie: George Wutge, Johann Schumann, David Hermann -
![Gmerki w prawym rzędzie: Johann Huber, [nieczytelny], Johann Strauß](/w/images/thumb/5/57/Epitafium_sukiennik%C3%B3w_b.jpg/236px-Epitafium_sukiennik%C3%B3w_b.jpg)
Gmerki w prawym rzędzie: Johann Huber, [nieczytelny], Johann Strauß
![Gmerki w prawym rzędzie: Johann Huber, [nieczytelny], Johann Strauß](/Plik:Epitafium_sukiennik%C3%B3w_b.jpg)
Płyta pamiątkowa (epitafium) cechu sukienników z 1713 r. oraz jej dokładna kopia. Obie płyty, wmurowane obecnie w ścianę kancelarii prawosławnego arcybiskupa wrocławskiego i szczecińskiego (róg ul. Wszystkich Świętych i ul. Świętego Mikołaja; ul. Świętego Mikołaja 40), pochodzą z kościoła cmentarnego św. Barbary i z przyległego do niego cmentarza – możliwe, że jedna znajdowała się pierwotnie we wnętrzu kościoła, druga zaś na zewnątrz; nie można wykluczyć, że jedna z nich pełniła funkcję nagrobka. Wykonane z piaskowca, mają wymiary: szer. 1,42 m, wys. ok. 2,30 m.
Bardzo płaska kompozycja pilastrowa z cokołem i architrawem. Pomiędzy nimi wydłużona, owalna tablica inskrypcyjna, ujęta cienką girlandą. Po bokach tablicy umieszczono sześć gmerków (Hausmarken) podpisanych nazwiskami, zestawionych w dwóch pionowych rzędach po trzy.
Lewy rząd: George Wutge, Johann Schumann, David Hermann.
Prawy rząd: Johann Huber, [nieczytelne], Johann Strauß.
