Figury: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
Plik:Wierzchucin Królewski.jpg|Wierzchucin Królewski, pow. bydgoski; figura Matki Boskiej z 1947 r. [[:Plik:Wierzchucin Królewski inskrypcja.jpg|w podzięce za przetrwanie wojny]] | Plik:Wierzchucin Królewski.jpg|Wierzchucin Królewski, pow. bydgoski; figura Matki Boskiej z 1947 r. [[:Plik:Wierzchucin Królewski inskrypcja.jpg|w podzięce za przetrwanie wojny]] | ||
Plik:Tyniec Wielki Nepumucen i Sarkander.jpg|Tyniec Wielki (Velký Týnec) koło Ołomuńca; Św. Jan Nepomucen i św. Jan Sarkander | Plik:Tyniec Wielki Nepumucen i Sarkander.jpg|Tyniec Wielki (Velký Týnec) koło Ołomuńca; Św. Jan Nepomucen i św. Jan Sarkander | ||
Plik:Tatenice.jpg|Trójca Święta; Tatenice w kraju pardubickim, Czechy | Plik:Tatenice.jpg|<div style='text-align:justify;>Trójca Święta; Tatenice w kraju pardubickim, Czechy. Rzeźba z 1803 r. przedstawia Świętą Trójcę w typie Trójcy w majestacie, ale w nietypowej, zaskakująco ciepłej – ludzkiej – formie. Zamiast surowego majestatu mamy tu gest pełen troski i opieki: Bóg Ojciec obejmuje ramieniem Syna, jakby chciał powiedzieć: „Zdałeś egzamin, jestem z ciebie dumny”. Jego spojrzenie nie jest władcze, lecz spokojne, niemal czułe. Chrystus z kolei ukazuje ranę na nodze – może jako przypomnienie ofiary, a może znak oczyszczenia. To moment nie triumfu, lecz ukojenia: cicha chwila między Ojcem a Synem, w której dokonane dzieło znajduje zrozumienie.</div> | ||
</gallery></center> | </gallery></center> | ||
[[Kategoria:Galerie]] | [[Kategoria:Galerie]] | ||
[[Kategoria:Figury]] | [[Kategoria:Figury]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:39, 26 paź 2025
| ♦ Zobacz też inne galerie |
Figury, statuy, wolno stojące pomniki świętych.
-
Radocyna, pow. gorlicki; Święta Rodzina z 1903 r.
-
Małastów Pętna, pow. gorlicki; Święta Rodzina, koniec XIX w.
-
Immaculata z 1803 r.; Kołaczyce, pow. jasielski.
-
Koronacja Matki Bożej z 1879; Podwilk, pow. nowotarski
-
Witków, pow. wałbrzyski; Grupa Ukrzyżowania
-
Gorzuchów Giełczów, pow. kłodzki; kolumna maryjna z pocz. XIX w. z wizerunkiem Madonny Kłodzkiej (Madonna Arnoszta)
-
Ratno, Górne, kłodzki; krzyż z 14 wspomożycielami
-
Szalejów Górny, pow. kłodzki; kolumna maryjna z Pietą z 1720 r.
-
Międzylesie, pow. kłodzki; Michał Archanioł na kolumnie maryjnej, 1698
-
Kochnów, kamiennogórski; kolumna maryjna z 1702 r.
-
Uniemyśl, kamiennogórski; Trójca Święta z XVIII w.
-
Chocianów, pow. polkowicki; figura Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej, 1966
-
Grodowiec, pow. polkowicki; płaskorzeźba na cokole figury św. Mikołaja z 1736 r.
-
Grodowiec, pow. polkowicki; płaskorzeźba na cokole figury św. Mikołaja z 1736 r.; scena, gdy ojciec obdarowanych złotem na posag dziewcząt odkrywa, kto jest darczyńcą.
-
Nowe Kramsko, pow. zielonogórski; Chrystus Gorejące Serce
-
Św. Józef, 1744; Ujazd, pow. strzelecki
-
Mochów, pow. prudnicki; krzyż z 1879 r. z inskrypcją fundacyjną
-
Rawicz; pomnik św. Stanisława Kostki wystawiony w 1947 r. przez Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej
-
Klimkówka, pow. krośnieński; ludowa kamienna rzeźba św. Jana Nepomucena, XIX w.
-
Tomaszów Lubelski. Anioł w trynitarskim habicie z charakterystycznym czerwono-niebieskim krzyżem na białym szkaplerzu. Zakon zajmował się wykupem chrześcijan z niewoli dlatego anioł ma symbolicznie związane ręce. Depcze też wykrzywioną twarz, symbolizującą demony. Ok. poł. XVIII w.
-
Sarnaki, pow. łosicki; Chrystus Gorejące Serce
-
Vesec u Sobotky, powiat Jiczyn, Czechy, Tron Łaski
-
Dębno Polskie, pow. rawicki, św. Florian
-
Wąworków, opatowski; Chrystus u słupa, 1776
-
Św. Bernard; Koprzywnica, pow. sandomierski
-
Wierzchucin Królewski, pow. bydgoski; figura Matki Boskiej z 1947 r. w podzięce za przetrwanie wojny
-
Tyniec Wielki (Velký Týnec) koło Ołomuńca; Św. Jan Nepomucen i św. Jan Sarkander
-
Trójca Święta; Tatenice w kraju pardubickim, Czechy. Rzeźba z 1803 r. przedstawia Świętą Trójcę w typie Trójcy w majestacie, ale w nietypowej, zaskakująco ciepłej – ludzkiej – formie. Zamiast surowego majestatu mamy tu gest pełen troski i opieki: Bóg Ojciec obejmuje ramieniem Syna, jakby chciał powiedzieć: „Zdałeś egzamin, jestem z ciebie dumny”. Jego spojrzenie nie jest władcze, lecz spokojne, niemal czułe. Chrystus z kolei ukazuje ranę na nodze – może jako przypomnienie ofiary, a może znak oczyszczenia. To moment nie triumfu, lecz ukojenia: cicha chwila między Ojcem a Synem, w której dokonane dzieło znajduje zrozumienie.