|
|
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| Bartholomäus Stein (ur. w 1477 r. w Brzegu, zm. w 1520 r. we Wrocławiu), humanista i geograf.
| | #TAM[[Bartłomiej Stein]] |
| | |
| Był synem brzeskiego radnego, a później burmistrza, Georga Steina. W semestrze letnim 1495 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim, gdzie stał się pierwszym kronikarzem Wrocławia i Śląska. Regularnie uczęszczał na kurs artystyczny, w semestrze zimowym 1498 roku uzyskał tytuł bakałarza, a na początku 1501 roku tytuł magistra Siedmiu Sztuk Wyzwolonych. W następnym semestrze letnim prowadził, co było oznaką jego humanistycznych skłonności, wykłady na temat „Achilleidy” Publiusza Papiniusza Stacjusza. Latem 1505 roku przebywał na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie zapisał się jako student medycyny i był uczniem Konrada Celtisa. Powrócił jednak do Krakowa na wydział artystyczny. W semestrze zimowym 1506 roku prowadził, wciąż jako „Extraneus non de facultate”, wykłady na temat krótkich pism fizycznych Arystotelesa, latem 1507 roku o „Oeconomica” Arystotelesa, a w zimie 1507/8 o „Tusculanach” Marka Tulliusza Cicerona.
| |
| | |
| Ostatnich zajęć nie dokończył, ponieważ przed Wielkim Postem opuścił Kraków, aby jako mentor towarzyszyć synom wrocławskiego wielkiego kupca Leonharda Vogla z Coburga, Christophowi i Wilhelmowi, którzy latem 1507 roku przybyli do Krakowa, w podróży do Wittenbergi, dokąd zaprosił ich Christoph Scheurl. Z powodu tych chłopców Stein popadł w konflikt z Scheurlem. Mimo to, z szacunku dla życzeń biskupa Johanna V. Thurzo, Scheurl zwrócił się do reformatorów uniwersytetu o nadanie Steinowi stanowiska wykładowcy. Wiosną 1509 roku zaproponowano mu, jako krakowianinowi, nowo utworzoną katedrę matematyki, której jednak odmówił, wybierając katedrę geografii.
| |
| | |
| Tym samym stał się pierwszym mianowanym profesorem tej nauki na niemieckim uniwersytecie. Jako materiał pomocniczy do swoich wykładów wydał nową edycję „De chorographia” Pomponiusza Meli. 23 listopada 1509 roku wygłosił zwyczajową mowę pochwalną na cześć św. Katarzyny, patronki wydziału artystycznego w Wittenberdze. Sam w swoich wykładach wyjaśniał kształt zamieszkanych kręgów ziemskich. Tym samym dał ich mieszkańcom narzędzie do zrozumienia swojego miejsca zamieszkania. Wodzowie otrzymali niezbędną wiedzę geograficzną, osoby prywatne zaznajomiły się z geografią transportową, a poeci z wiedzą na temat miejsc. W ten sposób geografia służyła jako użyteczna pomoc dla szerokiego zakresu zawodów, promowała miłość do ojczyzny, ponieważ tworzyła identyfikację i umożliwiała zrozumienie literatury klasycznej.
| |
| | |
| W 1512 roku przebywał w Lipsku i wydał „Carmen commendaticium” do „Vita Bennonis” świętego Benona autorstwa Hieronymusa Emsersa. Po powrocie na Śląsk wstąpił jako kapłan do konwentu joannitów przy kościele Bożego Ciała we Wrocławiu. Zimą 1512/1513 stworzył solidny opis Wrocławia i Śląska oraz kompendium historii żydowskiej, które dzięki pośrednictwu Johanna Heßa zostało wydrukowane w Norymberdze w 1523 roku.
| |
