Kapliczka wojenna w Przemkowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
Na kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w '''Przemkowie''' wisi drewniana płaskorzeźba powstała w 1916 r. w intencji podtrzymania ducha wojennego mieszkańców miasta.
Na byłym kościele ewangelickim, a współcześnie cerkwi św. Michała Archanioła w '''Przemkowie''' (Primkenau), wisi drewniana płaskorzeźba, powstała w 1916 roku w intencji podtrzymania ducha wojennego mieszkańców miasta.


W trzecim roku I wojny światowej społeczeństwo niemieckie odczuwało narastające zmęczenie i zniechęcenie związane z długotrwałym konfliktem. Racje żywnościowe były coraz bardziej ograniczone, co prowadziło do głodu i niedożywienia w wielu miastach. Morale wśród cywilów i żołnierzy zaczęło słabnąć, a wsparcie dla wojny malało. Codzienne życie stawało się coraz trudniejsze, a wiele rodzin musiało radzić sobie z utratą bliskich na froncie. Propaganda wojenna nadal próbowała podtrzymywać ducha walki, ale realia życia codziennego były coraz bardziej przytłaczające. Brak surowców i blokada morska powodowały poważne problemy gospodarcze. W miastach dochodziło do protestów i strajków, domagających się zakończenia wojny i poprawy warunków życia. Wzrosły napięcia polityczne, a nastroje rewolucyjne zaczęły się szerzyć w różnych regionach Niemiec. Nadzieje na szybkie zwycięstwo, które dominowały na początku wojny, ustąpiły miejsca pesymizmowi i poczuciu beznadziejności. Społeczeństwo było podzielone, a różne grupy społeczne i polityczne zaczęły kwestionować sens dalszej walki.
Mały Przemków leżał na uboczu, ale tutaj również entuzjastycznie w 1914 r. nastawieni do wojny mieszkańcy odczuli już jej skutki. Władze widziały konieczność prowadzenia prowojennej propagandy. Włączono w nią silnie związany z państwem kościół protestancki.
Na ścianie świątyni  powstała drewniana płaskorzeźba (kapliczka), mająca podtrzymać ducha wiernych, sugerując im świetlaną powojenną przyszłość.
Kapliczka z przesłaniem<br>
Die Saat der Zukunft (Nasiona przyszłości).
Niżej płaskorzeźba przedstawiająca młodego mężczyznę w stroju roboczym, który sieje ziarno na polu. Mężczyzna ubrany jest w koszulę z podwiniętymi rękawami, spodnie i wysokie buty. Na jego ramieniu przewieszona jest torba z ziarnem. Postać jest dynamiczna, co oddaje ruch ręki rozsiewającej ziarno. W tle górzysty krajobraz z krzyżem na jednym z szczytów. Koło nóg rolnika widać pług.
Poniżej postaci cytat z Psalmu 126:<br>
Die mit Tränen säen<br>
werden mit Freuden ernten<br>
czyli<br>
Którzy we łzach sieją,<br>
żąć będą w radości.<br>
Pod cytatem znajduje się data "Errichtet im 3. Kriegsjahr 1916", czyli  "Wzniesiono w trzecim roku wojny 1916". Po bokach dolnego napisu widoczne są żelazne krzyże, symbolizujące wojskowe. Całość umieszczona jest na tle w kształcie prostokąta z łukowym wykończeniem na górze, przypominającym drzwi lub wejście. Tło ma kolor brązowy, a same napisy są wytłoczone i pomalowane na czarno, co sprawia, że są dobrze widoczne na tle płaskorzeźby. Na cokole płaskorzeźbione w drewnie herby. Z lewej Przemkowa, a z prawej rodziny Szlezwik-Holsztyn-Sonderburg-Augustenburg, od 1853 właścicieli miasta.
Przy kapliczce nie ma informacji w języku polskim, a ze względu na jej prowojenny charakter powinien być przedstawiony kontekst historyczny zabytku. Takie obiekty można uznać za prekursorskie w stosunku do międzywojennych [[Pomnik wojenny w Szalejowie Dolnym|kriegerdenkmali]] (gefallenendenkmali, pomników wojennych), upamiętniających poległych, ale mających przy tym mocny akcent militarystyczny i rewanżystowski<ref>Niemieckie Kriegerdenkmale, czyli pomniki upamiętniające poległych w I wojnie światowej, miały zasadniczo rewizjonistyczny i militarystyczny charakter, co w rezultacie przyczyniło się do akceptacji nazizmu w społeczeństwie niemieckim i w konsekwencji do wybuchu II wojny światowej. Oto kilka kluczowych aspektów, które to potwierdzają:
Militarystyczna symbolika: Wiele tych pomników miało wojskową i nacjonalistyczną symbolikę, która gloryfikowała żołnierskie poświęcenie i walkę za ojczyznę. Miało to wzmacniać postawy, że wojna jest heroicznym i godnym pochwały przedsięwzięciem.
Rewizjonistyczne przesłanie: Po zakończeniu I wojny światowej i podpisaniu traktatu wersalskiego, który nałożył na Niemcy ciężkie warunki, pomniki te często odzwierciedlały dążenie do rewizji wyników wojny. Wskazywały na niesprawiedliwość traktatu i potrzebę odzyskania utraconych terenów oraz pozycji międzynarodowej.
Podtrzymywanie poczucia krzywdy: Pomniki te przypominały społeczeństwu o stratach i krzywdach, jakie Niemcy poniosły podczas i po wojnie. W rezultacie wzmacniały poczucie krzywdy i pragnienie odwetu, które były kluczowymi elementami propagandy nazistowskiej.
Nacisk na jedność narodową: W obliczu porażki wojennej i trudności gospodarczych pomniki te promowały jedność narodową i wspólnotowe wartości, co mogło ułatwić późniejsze przejęcie władzy przez nazistów, którzy również podkreślali te aspekty w swojej retoryce.
Kultywowanie męczeństwa: Wiele z tych pomników przedstawiało poległych jako męczenników za ojczyznę, co mogło wzmacniać ideę, że wojna i poświęcenie dla narodu są najwyższymi wartościami, zgodnymi z ideologią nazistowską.
Propaganda i edukacja: Pomniki były często wykorzystywane w celach propagandowych i edukacyjnych. W szkołach i podczas uroczystości państwowych, które często się pod nimi odbywały, przypominano o bohaterstwie poległych, co miało wpływ na formowanie postaw młodego pokolenia.
Legitymizacja nazistowskiej agresji: Gloryfikacja militarnego sukcesu i poświęcenia mogła być używana do legitymizacji nazistowskiej agresji i przygotowań do kolejnej wojny, przedstawiając ją jako kontynuację walki o sprawiedliwość i honor narodowy.
W sumie niemieckie Kriegerdenkmale miały znaczący wpływ na kształtowanie postaw społecznych i politycznych w okresie międzywojennym, co ułatwiło akceptację ideologii nazistowskiej i prowadzenie agresywnej polityki, która doprowadziła do wybuchu II wojny światowej.</ref>
<gallery mode=packed heights=280px caption="Płaskorzeźba wojenna z 1916 r.">
<gallery mode=packed heights=280px caption="Płaskorzeźba wojenna z 1916 r.">
Plik:Przemków.jpg
Plik:Przemków.jpg|<div style='text-align:justify;>Prowojenna kapliczka na ścianie kościoła ewangelickiego, aktualnie cerkiew Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego pw. św. Michała Archanioła</div>
Plik:Przemków b.jpg
Plik:Przemków b.jpg|Płaskorzeźba siewcy
Plik:Przemków c.jpg
Plik:Przemków c.jpg|Herb Przemkowa
Plik:Przemków d.jpg
Plik:Przemków d.jpg|Herb Szlezwik-Holsztyn-Sonderburg-Augustenburg
</gallery>
</gallery>


<gallery mode=packed heights=230px caption="Kamienny krzyż i herb na kościele">
<gallery mode=packed heights=230px caption="Kamienny krzyż i herb na kościele">
Plik:Przemków krzyż kamienny.jpg|[[Kamienne krzyże|Kamienny krzyż]] z bardzo słabo widocznym rytem miecza na kościelnym cmentarzu
Plik:Przemków kościół herb.jpg|<div style='text-align:justify;>Herb Szlezwik-Holsztyn-Sonderburg-Augustenburg nad wejściem do byłego kościoła ewangelickiego, aktualnie cerkwi Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego pw. św. Michała Archanioła</div>
Plik:Przemków kościół herb.jpg|Herb nad wejściem do kościoła
Plik:Przemków krzyż kamienny.jpg|<div style='text-align:justify;>[[Kamienne krzyże|Kamienny krzyż]] z bardzo słabo widocznym rytem miecza na kościelnym cmentarzu katolickiego kościoła Wniebowzięcia NMP</div>
</gallery>
</gallery>


{{Przypisy}}


[[Kategoria:Powiat polkowicki]]
[[Kategoria:Powiat polkowicki]]

Aktualna wersja na dzień 05:30, 22 lip 2024

Na byłym kościele ewangelickim, a współcześnie cerkwi św. Michała Archanioła w Przemkowie (Primkenau), wisi drewniana płaskorzeźba, powstała w 1916 roku w intencji podtrzymania ducha wojennego mieszkańców miasta.

W trzecim roku I wojny światowej społeczeństwo niemieckie odczuwało narastające zmęczenie i zniechęcenie związane z długotrwałym konfliktem. Racje żywnościowe były coraz bardziej ograniczone, co prowadziło do głodu i niedożywienia w wielu miastach. Morale wśród cywilów i żołnierzy zaczęło słabnąć, a wsparcie dla wojny malało. Codzienne życie stawało się coraz trudniejsze, a wiele rodzin musiało radzić sobie z utratą bliskich na froncie. Propaganda wojenna nadal próbowała podtrzymywać ducha walki, ale realia życia codziennego były coraz bardziej przytłaczające. Brak surowców i blokada morska powodowały poważne problemy gospodarcze. W miastach dochodziło do protestów i strajków, domagających się zakończenia wojny i poprawy warunków życia. Wzrosły napięcia polityczne, a nastroje rewolucyjne zaczęły się szerzyć w różnych regionach Niemiec. Nadzieje na szybkie zwycięstwo, które dominowały na początku wojny, ustąpiły miejsca pesymizmowi i poczuciu beznadziejności. Społeczeństwo było podzielone, a różne grupy społeczne i polityczne zaczęły kwestionować sens dalszej walki.

Mały Przemków leżał na uboczu, ale tutaj również entuzjastycznie w 1914 r. nastawieni do wojny mieszkańcy odczuli już jej skutki. Władze widziały konieczność prowadzenia prowojennej propagandy. Włączono w nią silnie związany z państwem kościół protestancki.

Na ścianie świątyni powstała drewniana płaskorzeźba (kapliczka), mająca podtrzymać ducha wiernych, sugerując im świetlaną powojenną przyszłość.

Kapliczka z przesłaniem
Die Saat der Zukunft (Nasiona przyszłości).

Niżej płaskorzeźba przedstawiająca młodego mężczyznę w stroju roboczym, który sieje ziarno na polu. Mężczyzna ubrany jest w koszulę z podwiniętymi rękawami, spodnie i wysokie buty. Na jego ramieniu przewieszona jest torba z ziarnem. Postać jest dynamiczna, co oddaje ruch ręki rozsiewającej ziarno. W tle górzysty krajobraz z krzyżem na jednym z szczytów. Koło nóg rolnika widać pług.

Poniżej postaci cytat z Psalmu 126:
Die mit Tränen säen
werden mit Freuden ernten
czyli
Którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości.

Pod cytatem znajduje się data "Errichtet im 3. Kriegsjahr 1916", czyli "Wzniesiono w trzecim roku wojny 1916". Po bokach dolnego napisu widoczne są żelazne krzyże, symbolizujące wojskowe. Całość umieszczona jest na tle w kształcie prostokąta z łukowym wykończeniem na górze, przypominającym drzwi lub wejście. Tło ma kolor brązowy, a same napisy są wytłoczone i pomalowane na czarno, co sprawia, że są dobrze widoczne na tle płaskorzeźby. Na cokole płaskorzeźbione w drewnie herby. Z lewej Przemkowa, a z prawej rodziny Szlezwik-Holsztyn-Sonderburg-Augustenburg, od 1853 właścicieli miasta.

Przy kapliczce nie ma informacji w języku polskim, a ze względu na jej prowojenny charakter powinien być przedstawiony kontekst historyczny zabytku. Takie obiekty można uznać za prekursorskie w stosunku do międzywojennych kriegerdenkmali (gefallenendenkmali, pomników wojennych), upamiętniających poległych, ale mających przy tym mocny akcent militarystyczny i rewanżystowski[1]

Przypisy

  1. Niemieckie Kriegerdenkmale, czyli pomniki upamiętniające poległych w I wojnie światowej, miały zasadniczo rewizjonistyczny i militarystyczny charakter, co w rezultacie przyczyniło się do akceptacji nazizmu w społeczeństwie niemieckim i w konsekwencji do wybuchu II wojny światowej. Oto kilka kluczowych aspektów, które to potwierdzają: Militarystyczna symbolika: Wiele tych pomników miało wojskową i nacjonalistyczną symbolikę, która gloryfikowała żołnierskie poświęcenie i walkę za ojczyznę. Miało to wzmacniać postawy, że wojna jest heroicznym i godnym pochwały przedsięwzięciem. Rewizjonistyczne przesłanie: Po zakończeniu I wojny światowej i podpisaniu traktatu wersalskiego, który nałożył na Niemcy ciężkie warunki, pomniki te często odzwierciedlały dążenie do rewizji wyników wojny. Wskazywały na niesprawiedliwość traktatu i potrzebę odzyskania utraconych terenów oraz pozycji międzynarodowej. Podtrzymywanie poczucia krzywdy: Pomniki te przypominały społeczeństwu o stratach i krzywdach, jakie Niemcy poniosły podczas i po wojnie. W rezultacie wzmacniały poczucie krzywdy i pragnienie odwetu, które były kluczowymi elementami propagandy nazistowskiej. Nacisk na jedność narodową: W obliczu porażki wojennej i trudności gospodarczych pomniki te promowały jedność narodową i wspólnotowe wartości, co mogło ułatwić późniejsze przejęcie władzy przez nazistów, którzy również podkreślali te aspekty w swojej retoryce. Kultywowanie męczeństwa: Wiele z tych pomników przedstawiało poległych jako męczenników za ojczyznę, co mogło wzmacniać ideę, że wojna i poświęcenie dla narodu są najwyższymi wartościami, zgodnymi z ideologią nazistowską. Propaganda i edukacja: Pomniki były często wykorzystywane w celach propagandowych i edukacyjnych. W szkołach i podczas uroczystości państwowych, które często się pod nimi odbywały, przypominano o bohaterstwie poległych, co miało wpływ na formowanie postaw młodego pokolenia. Legitymizacja nazistowskiej agresji: Gloryfikacja militarnego sukcesu i poświęcenia mogła być używana do legitymizacji nazistowskiej agresji i przygotowań do kolejnej wojny, przedstawiając ją jako kontynuację walki o sprawiedliwość i honor narodowy. W sumie niemieckie Kriegerdenkmale miały znaczący wpływ na kształtowanie postaw społecznych i politycznych w okresie międzywojennym, co ułatwiło akceptację ideologii nazistowskiej i prowadzenie agresywnej polityki, która doprowadziła do wybuchu II wojny światowej.