Płycina
Płycina - w architekturze lekko wgłębione, zwykle oprofilowane pole w ścianie, cokole, płaszczyźnie pilastra i innych licach.
Płyciny są najczęściej prostokątne, chociaż czasem mają bardziej skomplikowaną formę. Gładkie lub wypełnione dekoracją, najczęściej w formie płaskorzeźby. Stosowane w architekturze rzymskiej, a później od renesansu. W renesansie wypełniano często płyciny arabeską i groteską. W baroku, manieryzmie i klasycyzmie - ornamentem charakterystycznym dla tych stylów architektonicznych lub scenami.
-
Bogurzyn (Mazowsze), płyciny na ścianach kapliczki
-
Pomorze (Mazowsze), płyciny na cokole i murku
-
Arbasy Duże (Podlasie), płyciny na cokole
-
Łabiszyn (Pałuki), płyciny na bazie i trzonie
-
Płycina na cokole barokowej kolumny pasyjnej na dziedzińcu przed kościołem Karmelitanek w Krakowie
-
Drohiczyn (Podlasie), płycina na bocznej ścianie
