Święty Wacław na zachodnim przedsionku portalowym wrocławskiej katedry
Wśród rzeźb świętych postaci otaczających portalowy przedsionka katedry we Wrocławiu znajduje się postać rycerza identyfikowanego jako święty Wacław.
-
-
-
Rzeźba z XIV w. w narożniku przedsionka katedry
-
-
Bolko II Mały (zm. 1368); nagrobek w Krzeszowie
-
Bolesław III Rozrzutny (1291-1352); nagrobek w Lubiążu
-
Tak zwana "scena relikwiarzowa" na południowej stronie Kościoła Najświętszej Marii Panny na zamku w Karlsztejnie. Freski powstały ok. 1357 r. i przypisywane są Nicholasowi Wurmserowi. Uważane za jeden z pierwszych realistycznych portretów w malarstwie gotyckim. Od lewej: Karol Luksemburski przyjmuje od delfina Karola (późniejszy król Karol V Mądry) dwa ciernie z korony Chrystusa i krzyżyk z fragmentami Krzyża Świętego, podarowane mu przez króla Francji Jana II Dobrego. Wydarzenie miało rzeczywiście miejsce w Metz w 1356 r. W środku: Karol otrzymuje fragment gąbki, którą rzymski legionista zwilżał usta Chrystusowi. Darczyńca nie jest jednoznacznie zidentyfikowany. Możliwe, że to władca Mantui Ludwik I Gonzaga albo król Węgier Ludwik, zięć Karola. Z prawej: Scena ukazuje samego Karola z otrzymanymi relikwiami.
-
Portret Karola IV Luksemburskiego; fragment "sceny relikwiarzowej"
-
Portret Karola IV Luksemburskiego; fragment "sceny relikwiarzowej"
-
Karol IV, Sala Hanzy w ratuszu w Kolonii; fragment fresku ściennego powstałego w latach 1360-1370
-
Fragment obrazu wotywnego arcybiskupa Jana Očka z Vlašimi, ok. 1370; Karol IV i Wacław IV adorują tronującą Maryję z Dzieciątkiem; Karola IV błogosławi św. Zygmunt I Burgundzki, a Wacława IV św. Wacław I.
-
Karol IV, fragment poprzedniego obrazu; ok. 1370, krąg Mistrza Teodoryka
-
Święty Wacław, katedra św. Wita w Pradze; Peter Parler, między 1367-1373; drugi orzeł na dupfingu
-
Święty Wacław, ok. 1360; zamek w Lauf an der Pegnitz (Wenzelburg (też: Burg Lauf lub Laufer Kaiserburg , do 2023 Wenzelschloss))
-
Św. Wacław, ok. 1360; płaskorzeźba w sali herbowej w zamku w Lauf an der Pegnitz
-
Karol IV, Kościół Mariacki w Norymberdze, 1352-1362
-
Karol IV z katedry św. Szczepana w Wiedniu, 1360-1365
-
Karol IV, 1370-1380; południowy portal Kościoła Mariackiego w Mühlhausen (Turyngia)
-
Karol IV, tryforium katedry św. Wita w Pradze; Peter Parler, 1375-1378
-
Św. Wacław, kościół farny w Sulzbach, ok. 1370; uważa się, że rzeźba przedstawia Karola IV pod postacią św. Wacława
-
Bodeumzeum w Berlinie, rzeźba opisana jako postać księcia ok. 1390, pochodzi z Norymbergi; według Bogdade 2018, s. 282-283 św. Wacław, ale cytuje też autorów twierdzących, że to Karol IV
-
Karol IV na Pięknej studni w Norymberdze, 1385-1396
-
Św. Wacław, Ratusz w Litzendorf koło Bamberga; rzeźba z ok. 1400 (raczej przed) pochodzi prawdopodobnie z jednej z wcześniejszych, przed aktualną barokową, świątyń pw. św. Wacława.
-
Św. Wacław na witrażu w kaplicy św. Andrzeja, Zygmunta i Wacława w katedrze bamberskiej, 1414; heraldycznie reprezentowane są zarówno orzeł (na proporcu), jak i czeski lew (na tarczy).
-
Ukoronowana czaszka św. Wacława niesiona przez arcybiskupa praskiego kardynała Miloslava Vlka w procesji 28 września 2006 r. (oczywiście nie jest to oryginalna korona św. Wacława)
-
Korona świętego Wacława z 1346 r., czeska relikwia narodowa; zamknięta jest w katedrze św. Wita na 7 zamków, a do każdego z nich kto inny ma klucz. Są to prezydent Republiki Czeskiej, przewodniczący Senatu Parlamentu Republiki Czeskiej, przewodniczący Izby Poselskiej Parlamentu Republiki Czeskiej, premier Republiki Czeskiej, burmistrz Pragi, arcybiskup praski i dziekan Kapituły Metropolitalnej przy św. Wicie w Pradze.
-
Pieczęć Uniwersytetu Karola, ok. 1360; postacie się łączą, przenikają: Wacław i Karol w tym samym stroju, orzeł Wacława po stronie Karola, lew po stronie Wacława.
-
Logo Uniwersytetu Karola w Pradze (na bazie pieczęci z XIV w.)
-
Święty Wacław w Liber viaticum Jana ze Środy; wzorzec nowego typu przedstawienia tego świętego? (Bogade 2018, s. 274-275), przed 1364.
Literatura
- Bogade Marco, Der hl. Wenzel an der Goldenen Straße vom 14. bis 16. Jahrhundert. Ikonografie und Kunsthistoriografie, [in:] Wenzel. Protagonist der böhmischen Erinnerungskultur, München 2018. (c)
- Czechowicz Bogusław, Stołeczne miasto Wrocław. Przewodnik po zapomnianej historii śląskiej metropolii, Wrocław:2020, s. 17-29.
- Dvořák Martin, Ikonografie św. Wacława v českém středověku od počátku do husitských bouří, Olomouc 2009 (praca magisterska). (c)
- Grundmann Richard, Eine Holzstatue des hl. Georg im Germanischen Museum, Mitteilungen aus dem Germanischen Nationalmuseum, 1900. (c)
- Scales Len, Wenceslas Looks Out: Monarchy, Locality, and the Symbolism of Power in Fourteenth-Century Bavaria. Central European History , Volume 52 , Issue 2 , June 2019 , pp. 179-210. (c)
- Chotebor Petr, Die Kronkammer im Veitsdom auf dem Prager Burg, [in:] Wenzel. Protagonist der böhmischen Erinnerungskultur, München 2018. (c)
- Kaczmarek Romuald, Rzeźba architektoniczna XIV wieku we Wrocławiu, Wrocław: 1999.
- Otavsky Karel, Die Wenzelskrone - ihre Forum und Funktionen, [in:] Wenzel. Protagonist der böhmischen Erinnerungskultur, München 2018. (c)
- Machovcová Blanka, Historie sakrálních prostor hradu Karlštejn, Plzeň 2013 (praca licencjacka). (c)
- Schwarz Michael Viktor, Wenzels Grab und Kapelle beim Prager Dom: eine medienkritische Lektüre, Institute of History of Art, Slovak Academy of Sciences, 2019, 52, s. 3-20. (c)